تهوع

تهوع
مورخی به نام آنتوان روکانتن در همان حین که مشغول انجام تحقیقی تاریخی در زندگی شخصیتی به نام موسیو دو رولبون است، ناگهان خود را در موقعیتی غریب می‌یابد. این موقعیت ناشی از بروز بحرانی وجودی در روکانتن است؛ بحرانی که از احساس بیگانگی او با اشیاء و محیط پیرامونش نشأت می‌گیرد و باعث می‌شود روکانتن کم‌کم خود را با آدمهای اطرافش هم بیگانه بیابد. او مراحل این بحران را به صورت خاطرات و یادداشت‌های روزانه یادداشت می‌کند و می‌کوشد ابعاد و ماهیت آن را بکاود و دریابد. این بحران سرانجام درِ عرصه‌ای تازه و متفاوت را به روی روکانتن می‌گشاید: عرصۀ رمان‌نویسی و خلق چیزی ورای وجود؛ نوشتنِ کتابی از نوعی دیگر که از تخیل نشأت گرفته باشد و «مردم را از وجودشان شرمسار کند.»
ژان‌پل سارتر در نگارش رمان تهوع فرم یادداشتِ روزانه را به کار برده است. رمان با توضیحِ ناشری آغاز می‌شود که یادداشت‌های روزانۀ روکانتن را بین کاغذهای او یافته و اقدام به انتشار آنها کرده است و آنگاه نقل این یادداشت‌ها آغاز می‌شود. سارتر در این رمان با خلق آنتوان روکانتن و ماجرای بحران فلسفی او، در واقع تأملات و دغدغه‌های فلسفی و وجودی خودش را به قالب رمان ریخته است و آنها را به این صورت بیان کرده و به تأمل در وجوه مختلف بحرانی که با آن درگیر بوده پرداخته است.
ترجمۀ حسین سلیمانی‌نژاد از رمان تهوع، همراه با مقدمه‌ای از مترجم، در نشر چشمه منتشر شده است.
دربارة نویسنده: ژان‌پُل سارتر (1980- 1905)، فیلسوف اگزیستانسیالیست، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، منتقد و روزنامه‌نگار فرانسوی.