گلستان سعدي
سعدي يادآور؛سخناني زيبا و جملاتي پرمعناست. اگرچه در ظاهر سخنان او ساده و آسان است اما گفتنش از عهده هرکسي برنميآيد. ميدانيم، آثار زيبا و پندآموزسعدي به دو دسته نظم و نثر تقسيم ميشوند.
گلستان با بهرهگيري از آيات و احاديث به نثر آميخته با نظم نگاشته شده است، يقين داريم که سعدي قصد داشته، با نوشتن حکايتهاي گلستان، ما را به تفکر و تأمل وا دارد تا از اين راه، به اخلاقيات با نگاه عميقتري بنگريم.
براي نمونه حکايت «ترس از شرمساري» را با هم ميخوانيم:
جواني خردمند، به فنون مختلف علوم و دانشها، اطلاعات فراوان داشت، ولي داراي خوي رميده بود (در ميان مردم، فضايل خود را آشکار نميکرد) به گونهاي که در مجالس دانشمندان، خاموش مينشست، پدرش به او گفت: (اي پسر! تو نيز آنچه را ميداني بگو.
جوان در پاسخ گفت: (از آن ترسم که در مورد آنچه را که ندانم از من بپرسند و شرمسار شوم.)
نشنيدي که صوفيي ميکوفت زير نعلين خويش ميخي چند؟
آستينش گرفت سرهنگي که بيا نعل بر ستورم بند
کتاب «گلستان سعدي» با تصحيح «محمد علي فروغي» در اختيار علاقهمندان به متون کهن فارسي قرار دارد.
درباره نويسنده: شيخ مصلح الدين محمد سعدي شيرازي
