شاهنشاهي اشکاني
اشکانيان يا شاهنشاهي اشکاني يکي از قدرتهاي سياسي و فرهنگي ايران است که 471 سال حکومت کرد. «شاهنشاهي اشکاني» در دوران مهرداد دوم به اوج گستره خود رسيد. امپراتوري اشکاني از آيينهاي ايراني و يوناني تشکيل شده بود که فرهنگها و باورهاي گوناگوني از ايران و يونان را در بر ميگرفت. هنرمندان اين دوره بيشتر تحت تأثير سنتهاي هنري منطقه با سبک هلنتيسنو قرار گرفته بودند. سکههاي به جا مانده در زمان مهرداد اول چهار سبک را نشان ميدهد. در واقع پارتيان (اشکانيان) از هنر يونان بسياري نشانه و علامت و پيکر را گرفتند ولي از علم و دانش يوناني هيچ بهره نبردند. ادبيات در دوران اين شاهنشاهان شکلي شفاهي و سينه به سينه بود. گروهي به نام گوسان همه چيز را ميديدند و به خاطر ميسپردند سپس با دورهگردي آن را براي مردم نقل ميکردند. در زمان اشکانيان زنان در امور اجتماعي دخالت نداشتند و همسران شاه هيچ دخالتي در امور کشور نميکردند فقط مادر فرهاد پنجم به نام «موزا» با پسرش بر تخت پادشاهي مينشست و فرمانروايي را در دست گرفته بود. اما به گفته مؤلفان در برخي نواحي زنان را بسيار احترام ميگذاشتند و تکريم ميکردند. سرانجام پيشوايان مذهب زردشت که از ديرباز با اشکانيان دشمني داشتند از ضعف حکومت براي فروپاشي آن استفاده کردند. براي آشنايي و اطلاعات بيشتر در مورد اين قوم ايراني کتاب با مفاهيم ساده منبع مناسبي براي مطالعه اشکانيان است. «مرتضي ثاقبفر» کتاب «شاهنشاهي اشکاني» را براي دوستداران و علاقهمندان به مطالعه تمدن ايراني به فارسي برگردانده است.
درباره نويسنده: يوزف ولاديسلا ولسکي ( 1910 ـ 2008 ) تاريخدان لهستاني
رتبه گودريدز: از 5
