از مجموعه هفت گناه کبیره: حسد

هفت گناه کبيره: حسد

همه انسان‌ها ممکن است تا حدي حسد را در زندگي خود تجربه کرده باشند. حسد يکي از موارد پر نفوذ در گناهان کبيره به شمار مي‌رود. حسد خود مي‌تواند عاملي براي ديگر رفتارهاي ناپسند هم باشد. سرچشمه اين رفتار انساني نيز مانند بسياري ديگر از رفتارها مشهود و مشخص نيست و با اطمينان نمي‌توان منشأ خاصي در نظر گرفت. هفت گناه کبيره در سنت مسيحي (غرور، طمع، بي‌بندوباري، حسد، شکمبارگي، غضب و تن‌پروري) است. البته اين فهرست تعديل شده همان هشت عمل شيطاني (تکبر، حرص و آز، بي‌بندوباري، خودستايي، شکمبارگي، غضب، غم و يأس) است که راهبي يوناني به نام «اِواگريوس پونتيکوس» (Evagrius Ponticus)  به دست آورده  بود. فهرستي که «پاپ گرگوري» در قرن شانزدهم  تن‌پروري را جايگزين غم و يأس کرد و آن را به هفت گناه مهلک يا کبيره معرفي کرد. نويسنده مي‌کوشد با زبان‌هاي متفاوت وضعيت تناقض ناشي از مرتکبين گناهان را در دنياي امروزي را بيان کند.

بخشي از کتاب هفت گناه کبيره: حسد

«منشا حسد، درست مانند منشا خرد، ناشناخته و رازي سر به مُهر است. ممکن است افرادي که به دين خود مطمئن اند بگويند حسد شمه اي از گناه اصلي است، بخشي از بار و بنه اي که در راه خروج از باغ عدن به دقت بررسي شد. انجيل پر است از داستان‌هايي  در باب حسد، در برخي از آنها حسد به رفتار آدمي راه پيدا کرده و در برخي ديگر مقهور شده است. از خصايص ذاتي حسد مخفي و نهاني بودن آن است. حسد حسي نهان است آن قدر که خود فرد هم از آن بي‌خبر است...»
کتاب حسد: هفت گناه کبيره توسط «نسترن ظهيري» به فارسي ترجمه شده و در نشر  ققنوس به چاپ رسيده است.