در جست‌ و جوی زمان از دست‌ رفته - مجموعه مقاله‌ هایی درباره ی روزهای آغاز انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌ های ایران

تجربۀ پرالتهاب، سرشار از امید، و مشحون از ایده‌آل‌نگری چند سال نخست پس از پیروزی انقلاب اسلامی که با پیشگامی دانشگاه به‌انجام رسید، به سختی قابل انتقال به نسلی است که آن ایام را نزیسته و درک نکرده است. هم‌اکنون به دشواری می‌توان تصویری از توان و قدرت عمل شگفت‌انگیز و بی‌محابای جوانان و دانشجویان پرشور و عدالت‌خواه و میانسالان طعمِ ظلم چشیده، با باورها و عقاید گوناگون، اعم از چپ و راست، مذهبی و غیرمذهبی، را که هرکدام حقیقت را مطلق و به تمامی نزد خود می‌دانستند بازنمایی کرد. شرایط پرتلاطمی که توان تحلیل عقلانی از پیامدهای تصمیمات و اعمال را از بسیاری افراد سلب کرده بود. این سال‌ها دوران بروز و ظهور انسان‌هایی بود که از سویی به واسطۀ جانفشانی‌هایشان برای باورهای خود و تلاش‌شان برای بهروزی جامعه قابل احترام بودند و از سوی دیگر، به دلیل سخت‌سری در عقاید، نسبت به دیگری تاب‌آوری اندکی داشته و در بسیاری از موقعیت‌ها، خواسته و ناخواسته دست به خشونت می‌زدند.

ماه‌های وقوع انقلاب فرهنگی، یکی از این برهه‌های زمانی است که دانشگاه کانون اصلی جنگ قدرت جناح‌‌های سیاسی انقلاب و نیز گروه‌های مسلح ضد انقلاب قرار گرفت و شرایطی را به وجود آورده بود که به‌ سختی قابل توصیف و تحلیل است. بخشی از واقعیتِ دوران تعطیلی دانشگاه‌ها از جمله تنش و تصفیۀ استادان و دانشجویان، تحولات مدیریتی و برنامه‌ریزی‌های دانشگاهی در تاریخ رسمی جمهوری اسلامی بیان شده و بخشی دیگر در لا‌به‌لای اسناد و قلب‌های جوانان آن سال‌ها مکتوم مانده است. این مجموعه تلاشی برای بازنمایی ابعاد گفته و ناگفتۀ وقایع این ایام و اعمال درست و نادرست اطراف ماجراست.

برای تألیف این کتاب بیش از 80 نفر از پژوهشگران و افراد مرتبط با واقعۀ انقلاب فرهنگی در دانشگاه‌های ایران از داخل و خارج کشور همکاری کرده‌اند تا تصویری روشن‌تر از ابهاماتی که دربارۀ دانشگاه ایرانی پس از انقلاب اسلامی و رویداد انقلاب فرهنگی در اذهان بود، ارائه و ترسیم شود.

احسان هوشمند، علی‌رضا ملایی توانی، علی اشرف نظری، هادی مرجایی، محمدباقر خرمشاد، سعید گلکار، سید عبدالامیر نبوی، مریم برادران، حامد طاهری‌کیا، سعید پیوندی، لیلا فلاحتی، عطا حشمتی و… از جمله همراهان این مجموعه هستند.