حکومت نظامی

حکومت نظامی (شهربندان)
حکومت شهری از شهرهای اسپانیا به دست کسی افتاده که نام او طاعون است و حکومت او حکومت وحشت و مرگ. آلبر کامو در نمایشنامه «حکومت نظامی (شهربندان)» توتالیتاریسم و حکومت وحشت را در هیئتِ طاعون به صحنه اثری نمایشی احضار کرده که به گفته خود او فرم آن آمیزه‌ای از تمام شکل‌های بیان تئاتری است. در این نمایشنامه طاعون تمثیلی است از نظام‌های سیاسی توتالیتر که در آن‌ها با برقراری وضعیت اضطراری، آن گونه که در زمان شیوع بیماری طاعون رخ می‌داد، آزادی انسانها به بند کشیده می‌شود. کامو این نمایشنامه را در دورانی نوشت که توتالیتاریسم به اشکال گوناگون و در قالب انواع ایدئولوژی‌ها در کار حصرِ آزادی بود و در مواردی نیز لیبرالیسم غربی با سکوتی منفعت‌طلبانه در قبال بعضی از نظام‌های توتالیتر که برقراری‌شان را به سود خود می‌دانست با آن‌ها همدست می‌شد.
اسپانیای تحت حاکمیت ژنرال فرانکو یکی از هولناک‌ترین جلوه‌های توتالیتاریسم در قرن بیستم بود. بی‌دلیل نیست که کامو شهری در اسپانیا را برای وقایع نمایشنامه خود انتخاب کرده است، اگرچه در این نمایشنامه نه فقط اسپانیای فرانکو، بلکه تصویری از انواع نظام‌های توتالیتر و هراس‌افکن را می‌توان بازشناخت.
«حکومت نظامی (شهربندان)» نقدی بر توتالیتاریسم در همه اشکال آن است. این نمایشنامه هم تصویرگر نظام‌های فاشیستی است و هم یادآور نظام‌های کمونیستی. کامو در این نمایشنامه مدافع آزادی انسان و منتقد هر نوع نظام سیاسی است که این آزادی را به بند می‌کشد.
«حکومت نظامی (شهربندان)» با ترجمه و مقدمه دکتر یحیی مروستی در نشر جامی منتشر شده است.
درباره نویسنده: آلبر کامو (1960 – 1913)، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، مقاله‌نویس، فیلسوف و روزنامه‌نگار فرانسوی و برنده جایزه نوبل ادبیات سال 1957.