حکومت نظامي (شهربندان)
حکومت شهري از شهرهاي اسپانيا به دست کسي افتاده که نام او طاعون است و حکومت او حکومت وحشت و مرگ. آلبر کامو در نمايشنامه «حکومت نظامي (شهربندان)» توتاليتاريسم و حکومت وحشت را در هيئتِ طاعون به صحنه اثري نمايشي احضار کرده که به گفته خود او فرم آن آميزهاي از تمام شکلهاي بيان تئاتري است. در اين نمايشنامه طاعون تمثيلي است از نظامهاي سياسي توتاليتر که در آنها با برقراري وضعيت اضطراري، آن گونه که در زمان شيوع بيماري طاعون رخ ميداد، آزادي انسانها به بند کشيده ميشود. کامو اين نمايشنامه را در دوراني نوشت که توتاليتاريسم به اشکال گوناگون و در قالب انواع ايدئولوژيها در کار حصرِ آزادي بود و در مواردي نيز ليبراليسم غربي با سکوتي منفعتطلبانه در قبال بعضي از نظامهاي توتاليتر که برقراريشان را به سود خود ميدانست با آنها همدست ميشد.
اسپانياي تحت حاکميت ژنرال فرانکو يکي از هولناکترين جلوههاي توتاليتاريسم در قرن بيستم بود. بيدليل نيست که کامو شهري در اسپانيا را براي وقايع نمايشنامه خود انتخاب کرده است، اگرچه در اين نمايشنامه نه فقط اسپانياي فرانکو، بلکه تصويري از انواع نظامهاي توتاليتر و هراسافکن را ميتوان بازشناخت.
«حکومت نظامي (شهربندان)» نقدي بر توتاليتاريسم در همه اشکال آن است. اين نمايشنامه هم تصويرگر نظامهاي فاشيستي است و هم يادآور نظامهاي کمونيستي. کامو در اين نمايشنامه مدافع آزادي انسان و منتقد هر نوع نظام سياسي است که اين آزادي را به بند ميکشد.
«حکومت نظامي (شهربندان)» با ترجمه و مقدمه دکتر يحيي مروستي در نشر جامي منتشر شده است.
درباره نويسنده: آلبر کامو (1960 – 1913)، داستاننويس، نمايشنامهنويس، مقالهنويس، فيلسوف و روزنامهنگار فرانسوي و برنده جايزه نوبل ادبيات سال 1957.
.jpg)
