عهد الست

عهد اَلَست
در یکی از آیه‌های سوره «اعراف» در قرآن، سخن از پیمانی میان خداوند و فرزندان آدم است. مضمون آیه اعتراف فرزندان آدم به خداوندیِ خداست. آن‌ها در لحظه خلقت خود در پاسخ به پرسش خداوند در این باره که آیا آنها به خداوندی او معترف‌اند، آری می‌گویند. این آیه در تاریخ اسلام به شیوه‌های گوناگون تفسیر شده است. برخی آن را بر اساس مفهوم ظاهری‌اش تفسیر کرده‌اند و برخی باطن این آیه را کاویده‌اند و تفسیرهایی عارفانه از آن به دست داده‌اند. نصرالله پورجوادی در کتاب «عهد اَلَست» سیر تحولات تاریخی تفسیرهایی را که از این آیه به دست داده شده مورد بررسی قرار داده است. پورجوادی بحث خود درباره این آیه را با طرح پرسش‌هایی درباره آن آغاز می‌کند و آن‌گاه به تفسیرهای مختلفی که از آن ارائه داده‌اند می‌پردازد.
بخش‌هایی از این کتاب به برداشت‌های شاعران ایرانی از این آیه اختصاص دارد.
«عهد اَلَست» از مقدمه، هجده بخش و دو پیوست تشکیل شده است. عنوانهای هر یک از بخش‌های هجده‌گانه این کتاب عبارتند از: «پرسشهایی درباره عهد اَلَست»، «قصّه میثاق»، «امامت علی (ع) در میثاق (نظر شیعه درباره قصّه میثاق)»، «تصوّف و عرفان»، «اصل سماع»، «محبّت ازلی»، «دیدار خدا»، «زبان حال و فطرت»، «معرفت ازلی و علم لدُنّی (در فلسفه و عرفان)»، «پیروان ابن‌عربی»، «در اشعار عطّار»، «نجم‌الدّین رازی»، «جلال‌الدّین رومی و سلطان‌ولد»، «شبستری و لاهیجی»، «فخرالدین عراقی (کلمه "کُن" به جای خطاب "اَلَست")»، «نزاری قهستانی»، «مستی ابدی» و «حافظ».
کتاب «عهد اَلَست» در انتشارات فرهنگ معاصر منتشر شده است.
درباره نویسنده: نصرالله پورجوادی (- 1322)، محقق ادبی، عرفان‌پژوه، مصحح متون و فلسفه‌دان ایرانی.
رتبه گودریدز: 3 از 5.