دیوانه بازی

دیوانه‌بازی
داستانی در ستایش دیوانگی و رهایی و گریزپایی. کریستین بوبَن در رمان کوتاه دیوانه‌بازی داستان دختری گریزپا و بی‌قرار را روایت می‌کند که در سیرک بزرگ شده است. دختر که خود راوی این داستان است مدام در کار گریز است و خانواده همواره به دنبال او. دیوانه‌بازی داستانی شاعرانه و سیرک‌وار است در باب گشتن‌ها و چرخ‌خوردن‌ها و پرسه‌زدن‌ها. داستانی درباره آدمی که نمی‌تواند جایی بند شود و مثل مردم عادی زندگی کند. او از چارچوبها و قید و بندها گریزان است و حتی وقتی که عاشق می‌شود و با عشق ازدواج می‌کند باز بعد از مدتی از زندگی زناشویی دلزده می‌شود و احساس می‌کند آزادی و تنهایی و انزوایش از او گرفته شده است. رمان با خاطره‌ای غریب از دوران کودکی راوی در سیرک آغاز می‌شود؛ از نقلِ شبی که دخترک در قفس گرگِ سیرک و در آغوش او به خواب رفته بوده است. نقل دوستی دختربچه با گرگ آغازی است برای ورود به جهان آدمی که مثل دیگران نیست و دنیایی متفاوت با دنیای آدمهای معمولی و عادی دارد. در بخشی از این رمان می‌خوانید: «بین هشت تا ده‌سالگی با دقت و وسواس به حرفه گریزپایی‌ام ادامه می‌دهم. کاراوان حرکت نمی‌کند، مگر این‌که مطمئن شوند من در آن حضور دارم. بقیه بچه‌ها مأموریت دارند مراقب من باشند. این بازی را دوست دارم. به زندگی شبیه است. حتی خود زندگی است: پدیدار و ناپدید شدن.»
رمان دیوانه‌بازی با ترجمه پرویز شهدی در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: کریستین بوبَن (- 1951)، نویسنده و شاعر فرانسوی.
رتبه گودریدز: 3/75 از 5.