عکاسی و فلسفه

کتاب «عکاسی و فلسفه: مقالاتی درباب ماهیت تصویر عکاسی» به‌کوشش اسکات والدن
آیا عکس عین واقعیت و حقیقت را منعکس می‌کند؟ در عصر عکاسی دیجیتال چه نسبتی میان عکس و واقعیت برقرار است؟ کتاب «عکاسی و فلسفه: مقالاتی درباب ماهیت تصویر عکاسی»، با عنوان اصلی Photography and Philosophy: Essays on the Pencil of Nature، مجموعه‌ای‌ست از مقالاتی که حول محور این پرسش‌ها پدید آمده‌اند.
در مقالات کتاب «عکاسی و فلسفه»، که توسط اسکات والدن ویرایش و در این کتاب گردآوری شده‌اند، نویسندگان مختلف، هر یک از منظری، به بحث پیرامون معنای عکاسی و بازنمایی واقعیت در عکس پرداخته‌اند.
کتاب «عکاسی و فلسفه» ما را با پرسش‌هایی درباب نسبت عکاسی با حقیقت و واقعیت مواجه می‌کند که چه بسا در باورهای پیشین و بدیهی‌انگاشتۀ ما درباب سندیت عکس و انعکاس صادقانۀ واقعیت در آن تردید ایجاد کند.
در کتاب «عکاسی و فلسفه» از تأثیر فناوری دیجیتال بر عکاسی و فلسفۀ عکس سخن رفته است و از اینکه این فناوری دریافت ما را از عکس دستخوش چه دگرگونی‌هایی کرده است.
کتاب «عکاسی و فلسفه» همچنین از عکاسی به‌عنوان یک هنر و نه فقط وسیلۀ انعکاس و ثبت واقعیت بحث می‌کند.
این کتاب می‌تواند هم چشم‌اندازی تازه و نظری به روی علاقمندان به عکاسی بگشاید و هم برای کسانی که به مباحث مربوط به فلسفۀ هنر و زیبایی‌شناسی تصویر علاقمند هستند جذاب باشد.
متن اصلی کتاب «عکاسی و فلسفه» اولین بار در سال 2008 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «عکاسی و فلسفه»
مهمترین پرسشی که در مقالات کتاب «عکاسی و فلسفه» با آن مواجه می‌شویم این است که با امکانی که فناوری دیجیتال برای دستکاری عکس‌ها در اختیار ما می‌گذارد امروزه تا چه حد می‌توان از عکس به‌عنوان منعکس‌کننده واقعیت و حقیقت سخن گفت؟
شاید بتوان گفت یکی از اصلی‌ترین مسائل در عصر عکاسی دیجیتال، وقتی بخواهیم از منظر فلسفۀ هنر درباب عکاسی صحبت کنیم، مسئلۀ مخدوش‌شدن واقعیت و حقیقت در عکس‌های دیجیتال است. مقالات کتاب «عکاسی و فلسفه» از منظرها و وجوه گوناگون از همین مسئله سخن می‌گویند.
در کتاب «عکاسی و فلسفه» این پرسش مطرح می‌شود که عکاسی در عصر دیجیتال چقدر می‌تواند ارزش اسنادی داشته باشد؟
از طرفی در عصر امروز دیگر عکاسی فقط وسیله‌ای برای ثبت واقعیت نیست بلکه نوعی از هنر است. از این نظر عکاسی در کنار نقاشی و سینما قرار می‌گیرد. با این حساب نسبت میان عکاسی و دیگر هنرهای بصری و تصویری چیست و اگر عکاسی را هنر در نظر بگیریم چه مرزی میان عکاسی و سینما و نقاشی و انواع هنرهای بصری و شیوه‌های بازنمایی تصویری وجود دارد؟ کتاب «عکاسی و فلسفه»، با بحث در باب ماهیت عکاسی و شیوه بازنمایی تصویر در عکس، عرصه‌ای برای اندیشیدن به این موضوع نیز می‌گشاید.
کتاب «عکاسی و فلسفه» از مقدمۀ اسکات والدن، ویراستار و گردآورنده مقالات این کتاب، سیزده مقاله و یک پسگفتار تشکیل شده است. در پایان و پس از پسگفتار هم نویسندگان کتاب معرفی شده‌اند.
مقالاتی که در کتاب «عکاسی و فلسفه» می‌خوانید عبارتند از: «تصاویر شفاف: درباب ماهیت رئالیسم عکاسانه» نوشتۀ کندال ال. والتون، «عکس‌ها و شمایل‌ها» نوشتۀ سینتیا فریلند، «عکس در مقام مدرک» نوشتۀ آرون مسکین و جاناتان کوهن، «حقیقت در عکاسی» نوشتۀ اسکات والدن، «اعتبار استنادی و هنر عکاسی» نوشتۀ باربارا ساوِدوف، «عکاسی و بازنمایی» نوشتۀ راجر اسکروتن، «عکس‌ها چگونه "معنا می‌دهند": "پاسخ" کارتیه – برسون به اسکروتن» نوشتۀ دیوید دیویس، «مقیاس‌های زمان و فضا در عکاسی: "ادراک به دو جهت اشاره دارد"» نوشتۀ پاتریک مِینارد، «دریافت صادق» نوشتۀ دومینیک مک‌آیورلوپس، «منظره و طبیعت بی‌جان: بازنمایی‌های ساکن از صحنه‌های ساکن» نوشتۀ کندال ال. والتون، «مسئلۀ ستارگان سینما» نوشتۀ نوئل کرول، «تصاویر شاه‌آرتوری: عکاسی و قدرت روایت» نوشتۀ گرگوری کوری و «حقیقت برهنه» نوشتۀ آرتور سی. دانتو.

درباره اسکات والدن، ویراستار و گردآورنده کتاب «عکاسی و فلسفه»
اسکات والدن (Scott Walden)، متولد 1961، استاد دانشگاه و پژوهشگر کانادایی حوزه‌های فلسفۀ هنر، فلسفۀ ذهن و فلسفۀ زبان است. تمرکز اصلی والدن بر حوزه عکاسی است.

درباره ترجمۀ فارسی کتاب «عکاسی و فلسفه»
کتاب «عکاسی و فلسفه: مقالاتی درباب ماهیت تصویر عکاسی» با ترجمۀ مهدی امیرخانلو در نشر هنوز منتشر شده است. مهدی امیرخانلو، متولد 1365، مترجم و منتقد ادبی و روزنامه‌نگار ایرانی است. از امیرخانلو مقالات تألیفی و ترجمه‌های مختلفی در حوزه نقد ادبی در نشریات، از جمله در مجلۀ «شهر کتاب» و «روزنامۀ شرق»، منتشر شده است. او همچنین مدتی دبیر سرویس ادبیات مجلۀ «شهر کتاب» بوده است.
از ترجمه‌های او می‌توان به «صد مانیفست: مانیفست‌های هنرمندان از فوتوریست‌ها تا استاکیست‌ها»، «مکالمه‌گرایی: میخاییل باختین و جهانش» و «ویلیام شکسپیر» (ترجمۀ مشترک با محسن ملکی) اشاره کرد.
امیرخانلو همچنین گردآورنده مجموعه‌ای به نام «مناظر انتقادی» است. این مجموعه شامل مقالاتی درباره «هملت» ویلیام شکسپیر، «جنایت و مکافات» فیودور داستایفسکی و «سرزمین هرز» تی. اس. الیوت است که توسط مهدی امیرخانلو و به‌ترجمۀ او و جمعی دیگر از مترجمان در سه کتاب به‌نام‌های «مونالیزای ادبیات: مقالاتی درباره‌ی هملت»، «تو نخواهی کُشت: مقالاتی درباره رمان جنایت و مکافات» و «ویرانه‌های زمان: مقالاتی درباره سرزمین هرز» گردآوری شده‌اند.

رتبۀ کتاب «عکاسی و فلسفه» در گودریدز: 3.82 از 5.