تصویرخوانی
وقتی به یک اثر هنری نگاه میکنم، به چه میاندیشیم

معرفی کتاب تصویرخوانی

درک جهان و کشف ذهن خود به‌میانجی تصاویری که هنرهای تجسمی می‌آفرینند. تصویرخوانی: وقتی به یک اثر هنری نگاه می‌کنیم به چه می‌اندیشیم، با عنوان اصلی Reading Pictures: What We Think About When We Look at Art، ماحصل پرسه‌زنی آلبرتو مانگوئل در دوازده اثر تجسمی و شرح جذاب مکاشفاتی‌ست که او حین این پرسه‌زنی به آن‌ها رسیده است.

دربارۀ کتاب تصویرخوانی

آلبرتو مانگوئل با دانش گسترده‌ای که در حوزه‌های مختلف دارد، در کتاب تصویرخوانی نقشۀ راهی برای شیوۀ نگریستن به آثار تجسمی و ادارک آن‌ها و درک جهان و مکاشفه در ذهن به‌واسطۀ نگاه به تصاویر به دست می‌دهد.
در تصویرخوانی بحث نقد هنری در معنای فنی و تخصصی آن در میان نیست. نویسنده در این کتاب بر آن است که ما را به خلاقانه نگاه کردن به نقاشی و دیگر انواع هنرهای تجسمی برانگیزد.
کتاب تصویرخوانی از داستان‌هایی می‌گوید که از دل تصاویر سر بر می‌آورند. داستان‌هایی که یا پیشاپیش در یک تصویر موجودند و یا ما با نگریستن به یک تصویر، آن‌ها را خلق می‌کنیم یا به یاد می‌آوریم.
مانگوئل در تصویرخوانی ما را با خود به دنیای نقاشی‌های ون‌گوگ و پیکاسو و کاراواجو و آثار هنرمندانی دیگر می‌برد و این آثار هنری را به مفاهیم و موضوعات و وضعیت‌های گوناگون متصل می‌کند.
کتاب تصویرخوانی هم تلاش برای کشف معمای تصاویری‌ست که در این کتاب از آن‌ها سخن رفته و هم تلاش برای معماهای جهان و انسان به‌میانجی این تصاویر. مانگوئل در تصویرخوانی به تداعی‌های گوناگون برآمده از نگریستن به تصاویر و سخن گفتن از آن‌ها مجال بروز می‌دهد و زنجیرۀ این تداعی‌ها را پیش می‌گیرد و این‌گونه با کمک تصاویر به کندوکاو در تاریک‌جاهای ذهن و جهان می‌پردازد.
کتاب تصویرخوانی از راز تصاویر سخن می‌گوید و ما را با این پرسش مواجه می‌کند که آیا همۀ تصویرها را می‌توان رمزگشایی و معنا کرد؟ در این کتاب اگرچه هنرهای بصری در مرکز بحث قرار دارند اما نویسنده از آن‌ها به ادبیات و فلسفه و... گریز می‌زند و همین گریزهاست که به مکاشفاتی جذاب می‌انجامد و باب تأمل به‌واسطۀ تصویر را می‌گشاید. تصویرخوانی، آمیزه‌ای از داستان و خاطره و جُستار است.
کتاب تصویرخوانی از دوازده فصل و یک مؤخره تشکیل شده است. فصل‌های دوازده‌گانۀ این کتاب عبارتند از: «تماشاگر عام: تصویر به‌مثابه‌ی داستان»، «جُون میچل: تصویر به‌مثابه‌ی غیاب»، «روبرت کامپین: تصویر به‌مثابه‌ی معما»، «تینا مودوتی: تصویر به‌مثابه‌ی شاهد»، «لاوینیا فونتانا: تصویر به‌مثابه‌ی فهم»، «مَریَنا گارتنر: تصویر به‌مثابه‌ی کابوس»، «فیلوکسِنوس: تصویر به‌مثابه‌ی انعکاس»، «پابلو پیکاسو: تصویر به‌مثابه‌ی خشونت»، «آلِیژاجینو: تصویر به‌مثابه‌ی باژگونی»، «کلود – نیکولا لودو: تصویر به‌مثابه‌ی فلسفه»، «پیتر آیزنمن: تصویر به‌مثابه‌ی یاد» و «کاراوادجو: تصویر به‌مثابه‌ی تئاتر».
تصویرخوانی: وقتی به یک اثر هنری نگاه می‌کنیم به چه می‌اندیشیم با ترجمۀ کیوان باجغلی در نشر ماهی منتشر شده است.

بخشی از کتاب تصویرخوانی

«تصویرهایی که جهان ما را پدید می‌آورند نمادها، نشانه‌ها، پیام‌ها و تمثیل‌ها هستند. یا شاید هم آن‌ها صرفاً حضورهایی خالی و میان‌تهی باشند که ما با امیالمان، تجربیاتمان، پرسش‌هایمان و افسوس‌هایمان درونشان را پر می‌کنیم. به هر تقدیر، تصویرها سوای از چیستی‌شان، همانند کلمات، خمیره و سرشت ما را رقم می‌زنند.»

دربارۀ آلبرتو مانگوئل، نویسندۀ کتاب تصویرخوانی

آلبرتو مانگوئل (Alberto Manguel)، متولد 1948، جُستارنویس، ویراستار، داستان‌نویس، مترجم و آنتولوژیست اهل آرژانتین و دارای تابعیت‌های کانادا و فرانسه است.
مانگوئل یک کتاب‌شناس و فرهنگ‌شناس قهار است. او روزگاری هم مدیریت کتابخانۀ ملی آرژانتین را بر عهده داشته است. گفتنی‌ست که خورخه لوئیس بورخس از مشتری‌های کتابفروشی‌ای در بوئنوس آیرس بوده که آلبرتو مانگوئل در دوران نوجوانی‌اش، بعد از تعطیلی مدرسه، در آن‌جا کار می‌کرده است. دیدارهای مانگوئل و بورخس مربوط به زمانی بوده که بورخس بینایی‌اش را تقریباً از دست داده بوده و مانگوئل یکی از کسانی بوده که متن‌ها را با صدای بلند برای او می‌خوانده است.
مانگوئل علاوه بر تألیف آثار گوناگون داستانی و غیرداستانی، ویراستاری گلچین‌های ادبی بسیاری را نیز در کارنامۀ کاری خود دارد. او در نوشتن نقد سینمایی هم دستی دارد و کتابی در این حوزه با عنوان «عروس فرانکنشتاین» منتشر کرده است.
کتاب‌های «با بورخس»، «تاریخ کتابخوانی»، «مسافر، بُرج، کِرم: سه استعاره دربارۀ خواندن» و «برچیدن کتابخانه‌ام: یک مرثیه و ده گریز» و رمان «همۀ مردها دروغگو هستند» از جمله آثار آلبرتو مانگوئل هستند.

کتاب تصویرخوانی برای چه مخاطبانی مناسب است؟

خواندن تصویرخوانی را به همۀ علاقه‌مندان هنرهای تجسمی، ادبیات، روانشناسی، فلسفه، جُستار و خودزندگی‌نامه پیشنهاد می‌کنیم.