پسافاجعه
خشونت و بازساختن خود

معرفی کتاب پسافاجعه

تحقیقی دربارۀ تروما و روش بازسازی خود بعد از تجربۀ هولناک و فاجعه‌بار آسیب‌دیدن از خشونت و تعرض. کتاب پسافاجعه: خشونت و بازساختن خود، با عنوان اصلی Aftermath: Violence and the Remaking of a Self، یک مطالعۀ میان‌رشته‌ای درباب تجربۀ خشونت و تعرض جنسی و شیوۀ غلبه بر تروما و رابطۀ تروما و هویت، براساس تحقیقات و تجربه‌های شخصی نویسنده و مطالعات تئوریک اوست.
متن اصلی پسافاجعه اولین بار در سال 2002 منتشر شده است.

دربارۀ کتاب پسافاجعه

 سوزان جی. برایسون در کتاب پسافاجعه براساس تجربۀ هولناک و تروماتیکی که خود داشته و آن‌چه از تلاش برای غلبه بر تأثیرات ویرانگر این تجربه بر زندگی‌اش آموخته و با درآمیختن تجربۀ شخصی با مطالعات تئوریک، به موضوع تروما و ارتباط آن با جامعه، هویت، فرهنگ، خاطره و فراموشی پرداخته است.
انگیزۀ سوزان جی. برایسون از نوشتن اثر پژوهشی پسافاجعه، تعرض جنسی‌ خشونت‌باری بوده است که نزدیک بوده به مرگ او بینجامد. برایسون می‌گوید که چند ماه بعد از این تجربه، خواسته در مقام یک فلسفه‌دان درباره‌اش بنویسد اما خود را با احساس فروپاشی‌ای عظیم مواجه دیده است. برایسون بعد از واقعۀ هولناکی که از سر گذرانده، احساس می‌کرده در دنیا دیگر جایی برای او نیست و در فلسفه هم مرهمی برای زخم روحی هولناکش نمی‌یابد و نمی‌تواند این زخم را به زبان فلسفه شرح دهد.
برایسون در پسافاجعه توضیح می‌دهد که هویت آدمی چگونه براثر تروما ویران می‌شود. او همچنین شرح می‌دهد که انسان چطور می‌تواند به بازیابی این هویت ویران‌شده بپردازد و خود را پس از فاجعه از نو بسازد.
کتاب پسافاجعه همچنین تحقیقی دربارۀ ماهیت هویت است و تلاش برای دریافتن اینکه چرا انسان‌ها می‌کوشند خاطرات خشونت‌بار دیگران را فراموش کنند و ریشۀ همدلی‌نکردن با قربانیان خشونت در کجاست.
در پسافاجعه سخن از لزوم سخن‌گفتن از تروما و شهادت‌دادن به آن نیز به میان می‌آید. نویسنده در این کتاب یادآور می‌شود که با فراموشی خاطرات تروماتیک و دردناک نمی‌توان بر تروما غلبه کرد و برای مقاومت دربرابر تروما و چیرگی بر آن باید از خاطرات موحش سخن گفت و به تجربۀ خشونت‌بار شهادت داد. برایسون همچنین در کتاب پسافاجعه از چالش بیان تجربۀ خشونت‌بار به‌صورتی قابل درک برای مخاطب و دشواری سخن‌گفتن از چنین تجربه‌ای سخن می‌گوید.
کتاب پسافاجعه از مقدمه، شش فصل و یک مؤخره تشکیل شده است. فصل‌های شش‌گانۀ این کتاب عبارتند از: «جان به در بردن از خشونت جنسی»، «در باب امر شخصی در مقام امر فلسفی»، «بیشتر از خود عمر کردن»، «افعال حافظه»، «سیاست فراموشی» و «بازگفتن».
پسافاجعه: خشونت و بازساختن خود با ترجمۀ امیر صائمی در نشر برج منتشر شده است.

بخشی از کتاب پسافاجعه

«بازماندگان تروما باید شنوندگانی همدل بیابند تا بتوانند تاب آورند و ادامه دهند. کنار هم قرار دادن قطعه‌های خودِ متلاشی‌شده نیازمند فرایند یادآوری و تلاش برای کنار آمدن از طریق به دست دادن روایتی از تروماست که در آن کلام و احساس هم‌گرا می‌شوند. در این کتاب، من در پی واکاوی جنبه‌ی کنشی گفتار در گواهی‌های تروما هستم: این‌که چطور از حافظه سخن گفتن بر حافظه اثر می‌گذارد. کنش ارتباطی شهادت دادن از وقایع ترومایی خاطرات تروما را به روایت‌هایی بدل می‌کند که درون دیدگاه بازمانده از جهان و احساس هویتش جای می‌گیرند. شهادت دادن همچنین کمک می‌کند بازمانده دوباره بخشی از یک اجتماع شود و با دیگران از نو پیوندهایی از جنس اعتقاد و ایمان برقرار سازد.»

دربارۀ سوزان جی. برایسون، نویسندۀ کتاب پسافاجعه

 
سوزان جی. برایسون (SUSAN J. BRISON) پژوهشگر و استاد دانشگاه است. او پژوهشگر فلسفه، جنسیت و مطالعات زنان است. از کارهای علمی موفق و قابل‌توجه سوزان برایسون افزایش میزان توجه فلسفه به مسائل تجاوز جنسی و خشونت خانگی است.
کار پژوهشی برایسون حوزه‌های گسترده‌ای، از بازنمایی ذهنی گرفته تا نظریۀ آزادی بیان و خشونت جنسی و دیگر موضوعات مربوط به فلسفۀ اجتماعی، فمینیستی، سیاسی و حقوقی را در بر می‌گیرد. آثار او اغلب با موضوع ضدفردگرایی مرتبطند.
برایسون یک فیلسوف فعال سیاسی است که می‌کوشد بین کار نظری خود و تجربه‌های زیستۀ مردم ارتباط و پیوند برقرار کند و در پی پیشبرد عدالت اجتماعی از طریق آموزش‌های فلسفی تحلیلی است.

کتاب پسافاجعه برای چه مخاطبانی مناسب است؟

خواندن پسافاجعه را به همۀ کسانی که با تروما و تجربه‌های خشونت‌بار و دردناک درگیرند و تمامی علاقه‌مندان روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، مطالعات فرهنگی و فلسفه پیشنهاد می‌کنیم.