کبوتران روی چمن

کبوترانِ روی چمن
داستانی دربارة آلمانِ غربیِ بعد از جنگ جهانی دوم. وُلفگانگ کؤپِن در رمان کبوترانِ روی چمن زندگی، ترس‌ها، دلبستگی‌ها، دلخوشی‌ها و نومیدی‌های مردمی را روایت می‌کند که بعد از تمام شدن جنگ جهانی دوم، در حال ورود به دنیای تازه‌ای هستند، در حالی که ویرانه‌های جنگ همچنان باقی است و کابوسِ آن هنوز به شکل‌های مختلف آزارشان می‌دهد. شخصیت‌های این رمان در حال پرسه زدن در کوچه و خیابان با هم تلاقی می‌کنند و رمان، با روایتی سیال، بدون فصل‌بندی و با زاویۀ دید سوم‌شخصِ محدود، از ذهنِ یک شخصیت به ذهنِ شخصیتی دیگر می‌رود و در ترکیب با تیترهای خبری تصویری چندتکه به دست می‌دهد از اوضاع و احوالِ پس از جنگ و زندگی مردمی که رد کابوس جنگ هنوز بر ذهن و زندگی آنها برجاست. در بخشی از این رمان می‌خوانید: «شیرة شریان‌های زمین، روغنِ سنگ، خونِ عروس دریایی، پیه دایناسورها، فلسِ سوسمارها، سبزینۀ جنگل‌های سرخس، دُمِ‌اسب‌های غول‌آسا، طبیعتِ مغروق، عصرِ ماقبلِ بشر، میراثِ مدفون، تحت حفاظت دورف‌ها، خسیس و جادوکار و خبیث، اساطیر، افسانه‌ها، گنجِ شیطان: بیرون کشیده شد، مهار شد. روزنامه‌ها چه می‌نوشتند؟ جنگ بر سرِ نفت، تشدیدِ اختلاف، عزمِ ملی، نفتِ بومیان، ناوگانِ بدون نفت، حمله به خطوط لوله، سربازان از دکل‌های حفاری حفاظت می‌کنند، محمدرضا شاه ازدواج می‌کند، دسیسه‌ها دوروبر تخت‌طاووس، روس‌ها در پشت پرده، ناوهای هواپیمابر در خلیج فارس. نفت هواپیماها را در آسمان نگه می‌داشت، مطبوعات را در تب‌وتاب نگه می‌داشت، ترس به جان مردم می‌انداخت...»
کبوترانِ روی چمن با ترجمۀ اژدر انگشتری در نشر بیدگل منتشر شده است.
دربارة نویسنده: وُلفگانگ کؤپِن (1996 – 1906)، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار و مقاله‌نویسِ آلمانی.