آیدا، درخت و خنجر و خاطره

آيدا: درخت و خنجر و خاطره!
نُهُمين دفتر شعر احمد شاملو. «آيدا: درخت و خنجر و خاطره!» شامل شعرهايي است که شاملو آن‌ها را بين سالهاي 1343 تا 1344 سروده است؛ يعني دوره‌اي که تازه با آيدا سرکيسيان ازدواج کرده است. در اين دفتر شعر، همچون «آيدا در آينه» که قبل از آن منتشر شده است، رد و نشان آيدا نه فقط در عنوان کتاب، که در خود شعرها هم هست. شاملو در بعضي از شعرهاي «آيدا: درخت و خنجر و خاطره!» عشق خود به آيدا را سروده است، اما اين عشق صرفاً در حد بيان عوالم عاطفي شخصي و خصوصي شاعر نيست و به احساسات عاشقانه عام انساني و مفهوم عشق پيوند خورده است.
درد و رنجي که تاريخ بر دوش انسان سوار کرده است، فقر، ستم، بي‌عدالتي، مرگ، جنايات بشري، تحقير، تباهي و دروغ و ريا از ديگر مضامين شعرهاي اين مجموعه است. شاملو در اين کتاب از هرآنچه که شأنِ آدمي را فروکاسته و انسان را به تباهي و نابودي و زوال کشانده سخن گفته است. در اين شعرها گاه شاعر را خسته مي‌يابيم و گاه عاشقي که عشق تنها مرهم خستگي‌ها و نوميدي‌هاي اوست.
شعر «غزلي در نتوانستن» يکي از معروف‌ترين اشعار اين دفتر شعر است؛ شعري که اين گونه آغاز مي‌شود:
«از دست‌هايِ گرمِ تو
کودکانِ توأمانِ آغوشِ خويش
سخن‌ها مي‌توانم گفت
غمِ نان اگر بگذارد...»
مجموعه «آيدا: درخت و خنجر و خاطره!» در انتشارات مُرواريد منتشر شده است.
درباره نويسنده: احمد شاملو (1379 – 1304)، شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد، پژوهشگر، فرهنگ‌نويس، مترجم، نويسنده و شاعر کودکان، داستان‌نويس و فيلمنامه‌نويس ايراني.
رتبه گودريدز: 4/11 از 5.