معرفی کتاب نازنین اثر فیودور داستایفسکی
ضعف، قدرت و سلطه روحی به روایت داستایفسکی. نازنین یکی از ارزندهترین آثار داستایفسکی است که ردی آشکار از شیوه تفکر این نویسنده کلاسیک ادبیات روسیه در آن دیده میشود.
داستان نازنین مربوط به دورهای از نویسندگی داستایفسکی است که او دیگر سبک خود را در نویسندگی پیدا کرده بود و نویسندهای مشهور به شمار میرفت. پیش از انتشار نازنین داستایفسکی چند اثر مشهورش نظیر جنایت و مکافات، ابله، قمارباز، شیاطین و تحقیرشدگان را نوشته بود.
رمان نازنین تکگویی طولانی مخلوق مشهور داستایفسکی یعنی انسان زیرزمینی است.
درباره کتاب نازنین
نازنین داستان روحی زخمی است که با حقیقتی ویران کننده روبهرو شده است. مهمترین مولفههای جهان داستانی داستایفسکی در رمان نازنین وجود دارد و این سبب شده که این کتاب جزو آثار شاخص او جای گیرد.
یکی از ویژگیهای مهم داستان نازنین شیوه روایت این اثر است. داستایفسکی دههها پیش از آنکه مارسل پروست و جیمز جویس و دیگر نویسندگان مدرن شیوههای بدیع روایت را به کار گیرند، در رمان نازنین قواعد منطقی نوشتار ادبی را شکسته و سعی کرده سیل افکار و تصاویر را به صورت تداعی مستقیم در متن جاری کند. از اینرو نازنین را میتوان اولین روایت سیال ذهن به شمار آورد.
از دیگر ویژگیهای قابل توجه که داستان نازنین را بدل اثری متمایز میکند این است که دو قهرمان اصلی این داستان نامی ندارند و حتی عنوان داستان نیز صفتی است که قهرمان مرد به قهرمان زن داده است: نازنین.
مترجم فارسی کتاب نازنین با اشاره به این ویژگی اثر نوشته که به نظر میرسد داستایفسکی با نام ندادن به قهرمانانش میخواهد بگوید این یک داستان ویژه نیست که برای افرادی با هویت و اسامی مشخص رخ داده باشد، بلکه ماجرایی است که نظیر و همتایش بسیار است. علت دیگر بینام گذاشتن شخصیتها میتواند این باشد که توجه خواننده را به ویژگی سمبولیک و گویایی نامهای اشخاص فرعی داستان جلب کند.
خلاصه کتاب نازنین
«آقایان، من به هیچوجه نویسنده نیستم و خودتان هم میدانید، پس بگذارید ماجرا را همانطوری تعریف کنم که خودم درک کردهام. البته تمام ترس و وحشتم هم دقیقا از همین است؛ اینکه همه چیز را میفهمم! اگر میخواهید بدانید، یعنی اگر بخواهم از اول اولش بگویم، او یک روز آمد پیش من که چیزی گرو بگذارد تا بتواند پول یک آگهی در روزنامه صدا را بدهد. یک آگهی در اینباره که مثلا او به عنوان معلم سرخانه آماده به کار است، هم میتواند در سفر همراه باشد و هم در خانه درس بدهد و غیره و غیره.»
درباره فیودور داستایفسکی نویسنده کتاب نازنین
فیودور داستایفسکی در یازدهم نوامبر 1821 در مسکو متولد شد. پدرش گرچه تباری اشرافی داشت اما در این زمان دیگر از درجه اعتبار افتاده بود. او یک جراح نظامی بود که از ارتش استعفا داده و در زمان تولد فیودور، دکتر بیمارستان مارینسکی در مسکو برای فقرا شده بود. مادر داستایفسکی، ماریا نخائوا، دختر بازرگان متمولی بود که او نیز تا حدی مقام و موقعیت خود را از دست داده بود. فیودور در انزوا رشد کرد و تا مدتها در خانه درس خواند و با سلطه پدری مستبد روبهرو بود. در سیزدهسالگی به مدرسهای خصوصی در مسکو رفت و در شانزده سالگی او را به مدرسه مهندسی نظامی در سنپترزبورگ فرستادند. داستایفسکی در این دوره با اشتیاق آثار شاخص نویسندگان مختلف را خواند و سلیقه ادبیاش شکل گرفت و به خصوص علاقه زیادی به گوگول پیدا کرد. در سال 1843 داستایفسکی از مدرسه نظامی فارغالتحصیل شد و بعد از یک سال خدمت اجباری، با کنارهگیری از مقام نظامیاش به نویسندگی روی آورد. داستایفسکی زندگی پرفراز و نشیبی داشت و استبداد تزاری دامن او را هم گرفت. با درگرفتن شورشهای انقلابی در سراسر اروپا در 1848، موج تازهای از سرکوب به روسیه هم رسید و در نتیجه آن داستایفسکی در 1849 بازداشت شد و به چهار سال حبس با اعمال شاقه و تبعید محکوم شد. داستایفسکی پس از رهایی رمانهای متعددی نوشت که برخی از آنها در شمار شاخصترین شاهکارهای ادبیات جهانی به شمار میروند. او در طول شصت سال زندگیاش یعنی تا بیستوهشتم ژانویه 1881، نه تنها به یکی از مهمترین چهرههای ادبیات روسیه بلکه به قلهای در ادبیات جهانی بدل شد و در زمان حیاتش به شهرتی عام دست پیدا کرد. جنایت و مکافات، ابله و برادران کارامازوف عناوین برخی از آثار ترجمه شده داستایفسکی به فارسی است.
کتاب نازنین برای چه کسانی مناسب است؟
داستان نازنین از شاهکارهای ادبیات جهانی است و به همه علاقهمندان به ادبیات داستانی به خصوص آثار کلاسیک پیشهاد میشود.
