خویشاوندی های اختیاری

خویشاوندی‌های اختیاری
رمانی کلاسیک درباره عشق، ازدواج و هوس. یوهان ولفگانگ فون گوته در رمان «خویشاوندی‌های اختیاری» به ژرفکاوی در روابط زوجها و عواطف و احساسات میان زن و مرد و پیچیدگی‌های این عواطف و احساسات می‌پردازد و عشق و هوس و ازدواج و عرف و اخلاقیات و احساسات را در پرتو تخیلی قصه‌پرداز که با نگاهی فلسفی آمیخته است به تصویر می‌کشد و در آنها تأمل می‌کند. «خویشاوندی‌های اختیاری» رمانی است که با وجود بیش از دو قرن که از نگارش آن می‌گذرد، مانند هر اثر کلاسیک دیگر، در روزگار معاصر و برای مخاطب امروز نیز حرفهایی برای گفتن دارد. چنانکه در مقاله‌ای از کاتارینا مُمزن، که برای ترجمه فارسی این رمان نوشته شده و در آغاز کتاب آمده، اشاره شده است گوته خود معتقد بوده که این رمان باید بیش از یک بار خوانده شود تا کلیت آن درک شود. در این مقاله از قول گوته در این باره آمده است: «در این رمان آن‌قدر مطلب نهفته است که هیچ‌کس با خواندن یک‌باره‌ی آن، قادر به درک کلیتش نیست.»
در این مقاله همچنین از وجه تسمیه عنوان این رمان، که از اصطلاحی در علم شیمی و پیوندهای شیمیایی گرفته شده است، سخن رفته و درباره ربط این اصطلاح با آنچه گوته درباره پیوندهای اجتماعی و عاطفی در این رمان مطرح کرده توضیح داده شده است.
رمان «خویشاوندی‌های اختیاری» با ترجمه سعید پیرمرادی در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: یوهان ولفگانگ فون گوته (1832 – 1749)، شاعر، ادیب، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس، نقاش، محقق، انسان‌شناس، فیلسوف و سیاستمدار آلمانی.
رتبه گودریدز: 3/73 از 5.