سقوط پاریس

سقوط پاريس
بخشي از تاريخ قرن بيستم اروپا به روايت رمان. ايليا ارنبورگ در رمان «سقوط پاريس» تصويري از اوضاع تاريخي – اجتماعي فرانسه در سالهاي 1935 تا 1940، يعني سالهاي منتهي به جنگ جهاني دوم و اشغال فرانسه به دست نيروهاي آلمان نازي، به دست داده است. ارنبورگ، که از نويسندگان انقلابي روسيه شوروي بود، در اين رمان از وقايعي در پاريس آن دوران نوشته که خود شاهد آنها بوده و اين وقايع را از ديد خود و در قالب رماني رئاليستي روايت کرده است. اينک بخشي از اين رمان: «... در آنجا کلمات جبهه خلق به منزله رمز پيروزي بود، و همه اميدوار بودند که اگر جبهه خلق در انتخابات پيروز بشود فوراً خواهند ديد که عمله خاک‌بردار هم قلم‌موي نقاشي به دست خواهد گرفت و کارگر صيفي‌کار، که امروزه در کار خود متحجّر شده است، از نقاشي پيکاسو لذت خواهد برد؛ شعر زبان عصر خواهد شد، دانشمندان راز جاودانگي را خواهند يافت، و بر کرانه‌هاي رود سِن که همه چيز به خود ديده است شهر آتن تازه‌اي سر بر خواهد کشيد.
آندره به بغل‌دستي‌هاي خود نگاه مي‌کرد. يکيشان کارگري بود که با دقت و اشتياق به حرف‌ها گوش مي‌داد. يکي ديگر خميازه مي‌کشيد، که حتماً روزنامه‌نگار بود. زن‌ها خيلي زياد بودند. همه سيگار مي‌کشيدند.
بر بالاي صفّه منبر پيرمرد ريزاندامي ايستاده بود که فيزيکدان مشهوري بود ولي آندره او را نمي‌شناخت. مرد دانشمند آهسته حرف مي‌زد و سُرفه مي‌کرد، بدين‌جهت، آندره از گفته‌هاي او به جز کلمات جسته‌گريخته‌اي مانند "فرهنگ سوسياليستي... انسان‌دوستي نوين..." نمي‌توانست چيزي بگيرد.»
«سقوط پاريس» با ترجمه محمد قاضي در انتشارات نيلوفر منتشر شده است.
درباره نويسنده: ايليا ارنبورگ (1967 – 1891)، داستان‌نويس، روزنامه‌نگار و مورخ اهل روسيه.