زهرا خانلری

زهرا خانلری (کیا)، متولد 1291 در تهران و درگذشته به سال 1369، پژوهشگر، فعال اجتماعی، فرهنگ‌نویس، استاد دانشگاه و مترجم ایرانی بود. او اولین زن ایرانی‌ای بود که از دانشگاه تهران دکترای ادبیات فارسی گرفت. زهرا خانلری، علاوه بر تدریس و ترجمه و پژوهش، در زمینۀ حقوق زنان نیز فعال بود. او، به‌‌همراه فاطمه سیاح و گروهی دیگر از فعالان حقوق زنان، عضو شورای زنان و مدتی هم منشی هیئت‌مدیرۀ این شورا بود. خانلری در زمینۀ تغییر و تحول کتاب‌های درسی در ایران نیز در سازمان کتاب‌های درسی، در کنار گروهی دیگر از همکاران خود، فعالیت‌های ارزنده‌ای انجام داد که این ماحصل سفری بود که به‌منظور مطالعۀ کتاب‌های درسی به فرانسه و انگلستان داشت. زهرا خانلری همچنین با همسرش، پرویز ناتل خانلری، در انتشار مجلۀ «سخن»، که از اولین مجلات ادبی پیشرو ایران بود، همکاری داشت. از آثار تألیفی زهرا خانلری می‌توان به کتاب‌های «فرهنگ ادبیات جهان» و «فرهنگ ادبیات فارسی» و از ترجمه‌هایش می‌توان به کتاب‌های «بیست داستان»، «پاپ سبز» و «آقای رئیس‌جمهور» اشاره کرد.