احمد اخوت

احمد اخوت، متولد 1330 در اصفهان، مترجم، منتقد ادبی و جُستارنویسِ ایرانی است. او دارای دکترای زبان‌شناسی و نشانه‌شناسی و عضو شورای نویسندگان فصل‌نامۀ «زنده‌‌رود» است. اخوت همچنین از اعضای حلقۀ ادبی «جُنگ اصفهان» بوده است. از اخوت جُستارها و مقالات بسیاری در نشریات مختلف، از جمله «سینما و ادبیات»، «شهر کتاب» و...، منتشر شده است. از آثار تألیفی احمد اخوت می‌توان به کتاب‌های «دو بدن شاه: تأملاتی دربارۀ نشانه‌شناسی بدن و قدرت» و «نشانه‌شناسی مطایبه» و از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «اطلس»، «کتاب موجودات خیالی»، «میس جینی و زنان دیگر»، «جنگل بزرگ»، «همین‌طور که می‌میرم» و «اقیانوس» اشاره کرد. بعضی آثار احمد اخوت نیز تلفیقی از تألیف و ترجمه هستند که از آن جمله‌اند کتاب‌های «همزادهای بورخس»، «جویس در تعطیلات»، «کتاب فرشتگان» و «تا روشنایی بنویس». اخوت دستی هم در داستان‌نویسی دارد و از او مجموعه داستانی با عنوان «برادران جمال‌زاده» منتشر شده که در سال 1382 جایزۀ بهترین مجموعه داستان را از جایزۀ ادبی اصفهان دریافت کرده است.