عبدالحسین آذرنگ

عبدالحسین آذرنگ، متولد 1325 در کرمانشاه، ویراستار، پژوهشگر، مترجم، مدرس و دانشنامه‌نویس ایرانی است. آذرنگ را «نظریه‌پرداز حوزۀ نشر و ویرایش» لقب داده‌اند. آذرنگ پژوهشگر حوزۀ کتاب و نشر، عضو شورای علمی «دانشنامۀ ایران» و عضو مشاور چند دانشنامۀ دیگر است. او همچنین همکاری با مؤسسۀ انتشارات فرانکلین و مؤسسۀ تحقیقات و برنامه‌ریزی علمی و آموزشی و تدریس در دانشگاه‌ها و نهادهای مختلف، از جمله دانشگاه تهران و اتحادیۀ ناشران، را در کارنامۀ کاری خود دارد. از آثار تألیفی عبدالحسین آذرنگ می‌توان به کتاب‌های «نگاهی از چند سو به ویراستار و ویراستاری»، «نگاهی از چند سو به دانشنامه‌نگاری»، «تاریخ و تحول نشر: درآمدی به بررسی نشر کتاب در ایران از آغاز تا آستانۀ انقلاب»، «تاریخ ترجمه در ایران: از دوران باستان تا پایان عصر قاجار» و «استادان و نااستادانم» و از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «تاریخ و فلسفۀ علم، همراه با بحث‌هایی تجربه‌گرایانه دربارۀ فلسفۀ علم»، «انتقال فنّاوری: راهبردی برای خوداتّکاییِ علمی و فنّیِ کشورهای خاورمیانه» و «تاریخ فلسفۀ غرب» اشاره کرد. از آذرنگ، کتاب «تاریخ و تحول نشر» برندۀ جایزۀ کتاب سال شده است. او، به‌خاطر فعالیت‌های فرهنگی‌اش، جوایزی دیگر نیز گرفته که از جملۀ آن‌ها می‌توان به جایزۀ ترویج علم ایران اشاره کرد.