صمد موحد

صمد دیلمقانی موحد، متولد 1315 و درگذشته به سال 1402، استاد دانشگاه و پژوهشگر ایرانی بود. صمد موحد پژوهشگر برجستۀ فلسفه و عرفان بود. از موحد به‌عنوان یکی از سرآمدان عرفان‌پژوهی در روزگار معاصر و یکی از استوانه‌های ادبیات عرفانی ایران یاد شده است. موحد اولین مدیر بخش فلسفۀ مرکز دایره‌المعارف بزرگ اسلامی و عضو شورای عالی علمی آن بود. او تدریس فلسفه و عرفان در دانشگاه‌های گوناگون از جمله دانشگاه خوارزمی را نیز در کارنامۀ کاری خود داشت. موحد در آثار پژوهشی خود بر آن بود که میان عرفان نظری و فلسفه پیوند برقرار کند. از آثار صمد موحد می‌توان به کتاب‌های «نگاهی به سرچشمه‌های حکمت اشراق و مفهوم‌های بنیادی آن»، «کوی طریقت: حالات و "کلمات و تحقیقات" شیخ صفی‌الدین اردبیلی» و «عارفی با دو چهره: سیری در احوال و آثار محمود شبستری» اشاره کرد. صمد موحد همچنین به‌همراه برادرش، محمدعلی موحد، کتاب «فصوص‌الحکم» ابن‌ عربی را که از آثار مشهور و مهم در حوزۀ عرفان نظری به‌شمار می‌آید، به فارسی ترجمه کرده است.