دیوید هیوم

دیوید هیوم (David Hume)، متولد 1711 و درگذشته به سال 1776، فیلسوف، مورخ، اقتصاددان، کتابدار و جُستارنویس اسکاتلندی بود. هیوم امروزه بیشتر به‌خاطر تجربه‌گرایی فلسفی، شک‌گرایی و طبیعت‌گرایی‌اش مشهور است. او بر این عقیده بود که دانش بشری یکسره ناشی از تجربه است. هیوم، به‌واسطۀ چنین نگرشی، در کنار فرانسیس بیکن، توماس هابز، جان لاک و جورج برکلی که همگی متفکرانی تجربه‌گرا بودند، قرار می‌گیرد. میراث فکریِ هیوم بر حوزه‌های مختلفی، از فایده‌گرایی گرفته تا پوزیتیویسمِ منطقی و فلسفۀ علم و فلسفۀ تحلیلی اولیه و علوم شناختی و الهیات و...، تأثیر گذاشته است. امانوئل کانت از هیوم به‌عنوان الهام‌بخش خود در بیدار شدن از خواب‌های جزمی یاد کرده است. از آثار دیوید هیوم می‌توان به کتاب‌های «رساله‌ای دربارۀ طبیعت آدمی»، «تاریخ طبیعی دین»، «کاوش در مبانی اخلاق» و «کاوشی در خصوص فهم بشری» اشاره کرد.