یوکیو میشیما

یوکیو میشیما (三島 由紀夫)، متولد 1925 و درگذشته به سال 1970، داستان‌نویس، شاعر، نمایشنامه‌نویس، بازیگر، مقاله‌نویس، فیلمساز، مدل عکاسی و فعال سیاسیِ ژاپنی بود. از میشیما به‌عنوان یکی از مهمترین نویسندگان صاحب‌سبک ژاپنِ بعد از جنگ جهانی دوم یاد می‌شود. نام او، در دهۀ 1960 میلادی، پنج‌بار در فهرست نامزدهای دریافت جایزۀ نوبل ادبیات آمده است. استفاده از استعاره و آمیختن سبک‌های ادبی سنتی ژاپنی و سبک‌های غربی از ویژگی‌های سبکیِ آثار یوکیو میشیما هستند. او در آثارش از وحدت زیبایی و اروتیسم و مرگ سخن می‌گفت. میشیما در فیلمسازی هم دستی داشت و در چند فیلم هم بازی کرد. او مدتی هم مدل عکاسی بود. گفتنی‌ست که در اواخر دهۀ 1960 او اولین شخصیت مشهوری بود که از سوی رسانه‌های ژاپنی لقبِ سوپراستار گرفت. میشیما همچنین یک ناسیونالیست افراطی با مواضع سیاسی تندوتیز و جنجالی بود. او مخالف ورود و رواج ایده‌های چپ‌گرایانه به ژاپن بود و آن‌ها را تهدیدی برای فرهنگ و روح سنتی ژاپن می‌دانست. میشیما در جریان تلاش برای راه‌اندازی کودتایی سیاسی در ژاپن، پس از ناکامی این کودتا، دست به خودکشی به‌شیوۀ هاراکیری زد. از آثار یوکیو میشیما می‌توان به «برف بهاری»، «معبد سپیده‌دم»، «اسبهای لگام‌گسیخته»، «زوال فرشته»، «تشنگی برای عشق» و «بانو آئویی» اشاره کرد.