صنع الله ابراهیم

صنع‌الله ابراهیم، متولد 1937، داستان‌نویس مصری است. از صنع‌الله ابراهیم، در کنار نویسندگانی چون نجیب محفوظ، ادوار الخراط، جمال الغیطانی و یوسف ادریس، به‌عنوان یکی از پیشگامان رمان‌نویسی عربی و مصری یاد شده است. او از اولین نویسندگان جهان عرب است که در آثارش تکنیک‌های رمان نوِ فرانسوی را به‌کار برده است. او را همچنین، به‌لحاظ سبک داستان‌نویسی، با فرانتس کافکا و گابریل گارسیا مارکز مقایسه کرده‌اند. آثار صنع‌الله ابراهیم درهم‌تنیده با زندگی شخصی او و نیز تاریخ سیاسی مصر هستند. او یکی از نویسندگان معترض جهان عرب است و مدتی هم، بین سال‌های 1959 تا 1964، در دورۀ زمامداری جمال عبدالناصر در مصر، به‌دلیل افکار چپ‌گرایانه و فعالیت در احزاب کمونیستی، زندانی بوده است. در سال 2003 «مجمع قاهره برای خلاقیت رمان‌نویسان» جایزۀ رمان عربی را به صنع‌الله ابراهیم اهدا کرد اما او، در اعتراض به سیاست‌های مصر، این جایزه را نپذیرفت و این ماجرا جنجالی به راه انداخت که باعث شد مجمع تصمیم بگیرد از آن پس برندۀ این جایزه را با اعلامیه‌ای کتبی ملزم به گرفتن آن کند. صنع‌الله ابراهیم در سال 2004 جایزۀ آزادی اندیشۀ ابن رشد را دریافت کرد. از آثار صنع‌الله ابراهیم می‌توان به کتاب‌های «کمیته»، «آن رایحه»، «بیروت بیروت»، «شرف»، «پنهان‌کاری» و «برلین 69» اشاره کرد.