قیصر امین پور

قیصر امین‌پور، متولد 1338 در گُتوَندِ خوزستان و درگذشته به سال 1386، شاعر، استاد دانشگاه و نویسندۀ ایرانی بود. او از شاعران برجسته و محبوب و پرمخاطب بعد از انقلاب است. امین‌پور دارای دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران بود. او و سید حسن حسینی، تا سال 1366، از شاعران تأثیرگذار بر شکل‌گیری واحد شعر حوزۀ هنری و تداوم فعالیت‌های آن بودند. امین‌پور همچنین مسئولیت صفحۀ شعر هفته‌نامۀ «سروش» و تدریس در دانشگاه الزهرا و دانشگاه تهران را در کارنامۀ کاری خود داشت و عضو پیوستۀ فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود. تلفیق خلاقانۀ ویژگی‌های شعر کلاسیک و نیمایی، نوآوری در بلاغت و استفادۀ هنرمندانه از ایهام از ویژگی‌های سبکی شعر قیصر امین‌پور هستند. او در قالبهای مختلف، از غزل و مثنوی و رباعی و دوبیتی گرفته تا قالب نیمایی، شعر سروده است. از دفترهای شعر قیصر امین‌پور می‌توان به «دستور زبان عشق»، «گلها همه آفتابگردانند»، «آینه‌های ناگهان» و «تنفس صبح» اشاره کرد. امین‌پور اشعاری هم برای کودکان و نوجوانان سروده است. کتاب «مثل چشمه، مثل رود» دفتر شعری است که این دسته از اشعار او را در بر می‌گیرد. از امین‌پور، علاوه بر شعر، آثاری منثور نیز منتشر شده که از جملۀ آن‌ها می‌توان به کتاب‌های «شعر و کودکی» و «سنت و نوآوری در شعر معاصر» اشاره کرد. قیصر امین‌پور عمری کوتاه داشت. او پس از تصادفی در سال 1378 به بیماری‌های مختلفی دچار شد و سرانجام در سال 1386، در چهل‌وهشت‌سالگی، براثر بیماری قلبی و کلیوی درگذشت.