یعقوب یادعلی

یعقوب یادعلی، متولد 1349 در نجف‌آباد اصفهان و درگذشته به سال 1400، داستان-نویس ایرانی مقیم امریکا بود. یادعلی تحصیلکردۀ رشتۀ فیلمسازی در دانشگاه صدا و سیما بود و مدتی هم در صدا و سیما، به‌عنوان کارگردان، کار می‌کرد. او در سال 1384، زمانی که در صدا و سیمای یاسوج مشغول به کار بود، به‌اتهام توهین به یکی از قومیت‌های ایرانی در یکی از رمان‌هایش به نام «آداب بی‌قراری»، بازداشت شد. یادعلی به زندان محکوم اما، بیش از پنج سال بعد از حکم دادگاه تجدید نظر، از طرف دادگاه استان کهگیلویه و بویراحمد، از همۀ اتهاماتش تبرئه شد. بحران هویت و مسائل و بحرانهای عاطفی و ارتباطی و سرگشتگی‌های طبقۀ متوسط شهرنشین از مضامین آثار یعقوب یادعلی‌اند. یادعلی در سال 1380، به¬خاطر مجموعه داستان «احتمال پرسه و شوخی»، جایزۀ نویسندگان و منتقدان مطبوعات را دریافت کرد. همچنین رمان «آداب بی‌قراری» او در سال 1384، به‌همراه رمان «آبی‌تر از گناه» محمد حسینی، برندۀ جایزۀ هوشنگ گلشیری در بخش بهترین رمانِ اول شد. از دیگر آثار یعقوب یادعلی می‌توان به مجموعه داستان «متغیر منصور» و رمان «آمرزش زمینی» اشاره کرد.