رابیندرانات تاگور

رابیندرانات تاگور (রবীন্দ্রনাথ ঠাকুর)، متولد 1861 و درگذشته به سال 1941، شاعر، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس، آهنگساز، زبان‌شناس، جُستارنویس، مصلح اجتماعی و نقاش بنگالی و برندۀ جایزۀ نوبل ادبیات سال 1913 بود. او از بزرگترین چهره‌های فرهنگی بنگال و هندوستان و نخستین غیراروپاییِ برندۀ نوبل ادبیات است. تاگور نمایندۀ رنسانس بنگال و هنرمندی بود که هنر بنگالی را، با کنار زدن اشکال سفت‌وسخت کلاسیک، مدرن کرد و در ادبیات و موسیقی بنگالی و نیز در هنر هند تحولی مهم پدید آورد. تاگور هنرمندی انسان‌گرا و انترناسیونالیست، منتقد سرسخت ناسیونالیسم و از هواداران استقلال هند بود. او هنرمندی با مواضع اجتماعی – سیاسی بود و در آثارش نیز هم به مضامین شخصی و هم به مضامین سیاسی می‌پرداخت. گفتنی‌ست که سرودهای ملی هند و بنگلادش از سروده‌های تاگور هستند و سرود ملی سری‌لانکا نیز الهام‌گرفته از آثار اوست. از آثار رابیندرانات تاگور می‌توان به کتاب‌های «گیتانجَلی»، «چیترا»، «خانه و جهان»، «ملی‌گرایی» و «کشتی‌شکسته» اشاره کرد.