مهستی بحرینی

مهستی بحرینی، متولد 1317 در آمل، مترجم، استاد دانشگاه و شاعر ایرانی است. بحرینی دارای دکترای زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه تهران و از مترجمان برجستۀ ایرانی است. او آثار داستانی و غیرداستانی مطرحی را از فرانسه به فارسی ترجمه کرده است. بحرینی در سال 1350 به فرانسه سفر کرد و سپس چندسالی به تدریس در دانشگاه تونس پرداخت. در ایران مدتی در سازمان اسناد و کتابخانۀ ملی ایران کتابدار بود و مدتی هم مسئولیت بنیاد شاهنامۀ فردوسی را به‌عهده داشت. او کار ترجمه را از دهۀ 60 خورشیدی آغاز کرد. مهستی بحرینی ترجمه‌های متنوعی از آثار نویسندگان کلاسیک و مدرن فرانسه و نیز ترجمه‌هایی از آثار نویسندگان غیرفرانسوی را در کارنامۀ کاری خود دارد و، به‌جز ادبیات، در حوزۀ فلسفه هم ترجمه کرده است. از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «اعترافات»، «مائده‌های زمینی و مائده‌های تازه»، «مادام بوآری»، «زمستان سخت»، «دگرگونی»، «عصیانگر (انسان طاغی)»، «هستی و نیستی»، «در جستجوی مولانا»، «از کتاب رهایی نداریم»، «خنده: جستار در معنی امور خنده‌آور»، «سبیل» و «شغل پدر» اشاره کرد. از مهستی بحرینی مجموعه شعری هم به نام «در کسوت ابر» منتشر شده است.