محمد حسین محمدی

محمدحسین محمدی، متولد 1354 در مزارشریف، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، شاعر، استاد دانشگاه و پژوهشگر اهل افغانستان است. او از نویسندگان افغانستانی شاخص دهه‌های اخیر است. محمدی مدتی دارای فوق‌لیسانس تولید سیما، با گرایش کارگردانی برنامه‌های تلویزیونی، از دانشگاه صدا و سیمای ایران است. او مدتی استاد روزنامه‌نگاری در دانشگاه ابن سینای افغانستان بوده است و سردبیری و مدیرمسئولی چند نشریه، از جمله نشریه‌های «طراوت» و «روایت»، را هم در کارنامۀ کاری خود دارد. از آثار داستانی محمدحسین محمدی می‌توان به مجموعه داستان «انجیرهای سرخ مزار» و رمان‌های «از یاد رفتن» و «پایان روز» اشاره کرد. او به‌خاطر مجموعه داستان «انجیرهای سرخ مزار» جایزۀ هوشنگ گلشیری و جایزۀ ادبی اصفهان و برای رمان «از یاد رفتن» جایزۀ منتقدان و نویسندگان مطبوعات را دریافت کرده است. از محمدحسین محمدی داستان‌ها و اشعاری هم در حوزۀ ادبیات کودکان و نوجوانان منتشر شده که از جملۀ آن‌ها می‌توان به داستان «دختر آفتاب و دیو سیاه» و مجموعه شعر «یک آسمان گنجشک» اشاره کرد. او، به‌جز آثار داستانی، کتاب‌هایی پژوهشی را نیز در کارنامۀ کاری خود دارد که جلد اول کتاب «تاریخ تحلیلی داستان‌نویسی افغانستان» از آن جمله است.