ویلیام تکری

ویلیام مِیکپیس تَکری (William Makepeace Thackeray)، متولد 1811 در هند و درگذشته به سال 1863، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، طنزپرداز، منتقد و شاعر انگلیسی بود. پدر تَکری عضو کمپانی هند شرقی بود و خانوادۀ مادری‌اش نیز سالها در همین کمپانی کار می‌کردند. تکری پدرش را در پنج‌سالگی از دست داد. او را به انگلستان فرستادند و آنجا به مدرسه رفت. دوران مدرسه دوران خوشایندی برایش نبود. در مدرسۀ شبانه‌روزی‌ای که او درس می‌خواند قوانین سختگیرانه‌ای حاکم بود. مدتی در کالج ترینیتی در کمبریج تحصیل کرد اما کالج را رها کرد. در همین کالج بود که با ادوارد فیتزجرالد، مترجم رباعیات خیام به انگلیسی، آشنا و دوست شد. کالج را که رها کرد رهسپار وایمار آلمان شد و آنجا گوته را ملاقات کرد. در همین دوره به نوشتن مقالاتی برای مجله‌ای که عروس گوته منتشر می‌کرد پرداخت. پس از مدتی، برای خواندن حقوق، به انگلیس برگشت. درس حقوق را هم نیمه‌کاره رها کرد. مدتی به نقاشی رو آورد اما نتوانست در این عرصه چندان پیشرفت کند. از سال 1832 تکری به‌طور جدی به کار روزنامه‌نگاری پرداخت. روزنامه‌ای با کمک ناپدری‌اش خرید که البته انتشارش دوامی نیاورد، اما پای تکری با همین روزنامه به دنیای روزنامه‌نگاری باز شد. در همین دوران داستان‌نویسی را هم به‌طور جدی شروع کرد. انتشار رمان «بازار خودفروشی» جایگاه تَکری را به‌عنوان نویسنده‌ای مطرح تثبیت کرد. تَکری در سال 1860 انتشار مجله‌ای به نام «کورنهیل» را به‌سردبیری خودش آغاز کرد. از آثار داستانی ویلیام تَکری، جز «بازار خودفروشی» که به آن اشاره شد، می‌توان به رمان «بَری لیندون» اشاره کرد. تَکری برای کودکان و نوجوانان نیز رمان‌هایی نوشته که از آن جمله‌اند رمان‌های «خیابان ما»، «دکتر برچ و دوستان جوان او» و «گل سرخ و حلقه». از او مجموعه‌ سخنرانی‌هایی هم دربارۀ نویسندگان انگلیسی، با عنوان «طنزنویسان انگلیسی در قرن نوزدهم»، منتشر شده است.