نام ها و نشانه ها در دستور زبان فارسی

نام‌ها و نشانه‌ها در دستور زبان فارسی
کتابی در آموزش دستور زبان فارسی به قلمِ احمد شاملو. شاملو، که شاعری اجتماعی بود و مسائل و موضوعات گوناگون را در پرتوِ همین تعهد و در پیوند با آن می‌دید، به زبان فارسی نیز به مثابه تعهدی اجتماعی می‌نگریست و اهمیت زبان فارسی برای او از همین نگاه نشأت می‌گرفت. تألیف کتاب «نام‌ها و نشانه‌ها در دستور زبان فارسی»، که از تألیفات دوران زندان شاملو است و شاملو آن را در سال 1333 در زندان قصر نوشته است، نمودی از حساسیت او نسبت به زبان فارسی است. در این کتاب سخنانی از شاملو، به عنوان مقدمه، درج شده که نگاه او به زبان فارسی را بازتاب می‌دهد. شاملو می‌گوید: «صرف فارسی‌زبان بودن برای شعر فارسی سرودن کافی نیست. برای این کار باید فرض کنید که اصلاً فارسی نمی‌دانید و از نو به کشف آن برخیزید. نویسندگان یا شاعران، پیش از آن که معماران روح بشر باشند، پاسداران زبان خویش‌اند. تعهد شاعر در مقابل زبانش، نیمی از تعهدات اجتماعی اوست.»
شاملو در کتاب «نام‌ها و نشانه‌ها در دستور زبان فارسی» دستور زبان فارسی را، با مثالهایی از متون مهم ادبیات کلاسیک فارسی و تمرینهایی برای درک بهتر مطالب، آموزش داده است. او در این کتاب به طرح مباحثی در باب نشانه‌گذاری نیز پرداخته است.
«نام‌ها و نشانه‌ها در دستور زبان فارسی» با پیش‌گفتاری از سیاوش شاملو در انتشارات مُروارید منتشر شده است.
درباره نویسنده: احمد شاملو (1379 – 1304)، شاعر، روزنامه‌نگار، منتقد، پژوهشگر، فرهنگ‌نویس، مترجم، نویسنده و شاعر کودکان، داستان‌نویس و فیلمنامه‌نویس ایرانی.
رتبه گودریدز: 3/33 از 5.