طاعون
آلبر کامو از نويسندگان و متفکراني بود که عصري بحراني از تاريخ جهان را زيست؛ عصر جنگ جهاني و حکومتهاي فاشيستي و کمونيستي، عصر فجايع بزرگ انساني و در عين حال دغدغه مبارزه و احساس مسئوليت و تعهد براي دفاع از آزادي و شأن انساني در قبال اين فجايع. کامو در رمان «طاعون» زمانه خود و دغدغهها و فجايع اين زمانه را در قالب اثري تمثيلي انعکاس ميدهد. او در اين رمان داستاني درباره شيوع بيماري طاعون در شهر اوران الجزاير روايت ميکند و از اين ماجرا تمثيلي ميسازد براي بيان فجايع فراگير عصر خود و مواجهه انسانها با اين فجايع. کامو در «طاعون» فاشيسم را در هيأت بيمارياي فراگير و مرگبار به نمايش ميگذارد. در بخشي از اين رمان ميخوانيد: «تعداد جوندگانِ گردآوريشده مدام رو به افزايش بود و هر صبح شمار بيشتري از آنها را جمع ميکردند. از روز چهارم، موشها بيرون ميزدند تا دستهجمعي بميرند. در صفهاي طولاني، تلوتلوخوران از زيرزمينها، انبارها، گندابروها بالا ميآمدند تا در روشنايي رمق ببازند، درجا بچرخند و کنار انسانها بميرند. شب، در راهروها يا پسکوچهها، جيغ کوتاه احتضارشان به وضوح شنيده ميشد. صبح، در حومهها، تلنبارشده روي هم، بر بستر رود پيدايشان ميکردند که لکهي کوچک خون بر پوزهي تيزشان خشکيده بود؛ بعضيهايشان بادکرده و متعفن بودند، بعضي ديگر صُلب و با سبيلهاي سيخ. توي خودِ شهر هم، بر پاگردها يا حياطها، تک و توکي از آنها ديده ميشدند.»
ترجمه اقدس يغمايي از رمان «طاعون» در نشر جامي منتشر شده است.
درباره نويسنده: آلبر کامو (1960 – 1913)، داستاننويس، نمايشنامهنويس، مقالهنويس، فيلسوف و روزنامهنگار فرانسوي و برنده جايزه نوبل ادبيات سال 1957.
.jpg)
