مزخرفات فارسي
دغدغههاي ويراستارانه يک فارسيدان متبحر با لحني طنز، نتيجهاش شده کتاب «مزخرفات فارسي» اين کتاب در قالب طنزي نقادانه به ارگانها، رسانهها نهيب ميزند. در اين کتاب که خواننده حرفهاي و غيرحرفهاي مطرح نيست، نويسنده سعي کرده با طنز و شادي مخاطب عام را بيشتر مورد توجه قرار دهد. طوري که در ابتدا آنقدر خواننده را سرگرم ميکند تا کتاب به پايان ميرسد. پس از آن است که خواننده حس مي کند با قاعدهها بيشتر آشنا شده و در گفتار و نوشتار فارسي جديتر ميشود.
نويسنده در 136 صفحه با جذابيت از اشتباهات کاربردي فارسي حرف ميزند. مانند «دمار از روزگار يعني کجا؟ کمتر کسي هست که روزي به کسي وعده نداده باشد دمار از روزگارش درآورد. کلآ دست به تهديمان خوب است. البته بيشتر وقتها هيچ غلطي هم نميکنيم يا بهتر است بگويم نميتوانيم بکنيم، ولي همين که سر طرف داد ميکشيم: «دمار از روزگارت در ميآورم»، دلمان خنک ميشود. حالا اين که بعضيها کينهجوتر از بيشتر ما هستند يا دستشان به جايي بند است يا پشتشان به جايي گرم يا اصلآ خودشان منبع گرما و اصل دستگيرهاند، داستانش فرق ميکند. اين جور جاهاست که خبرش را ميشنويم و براي ديگران هم تعريف ميکنيم. که فلاني يا فلان جا درمار از روزگار فلان کس درآورد. خيلي ساده، يعني بيچارهاش کرد. اما خود دمار يعني چه؟»
درباره نويسنده: رضا شکراللهي (1351) نويسنده، ويراستار و فعال حوز? ادبيات و زبان فارسي
