نامه های لوتری

کتاب «نامه‌های لوتری» نوشتۀ پیر پائولو پازولینی
براساس ترجمه‌ی استوارت هود
Lutheran Letters
کتاب «نامه‌های لوتری» پیر پائولو پازولینی در دهۀ هفتاد قرن بیستم نوشته شده است. کتاب، مجموعه‌ای از یادداشت‌ها و مقاله‌های پازولینی است. او در این یادداشت‌ها، فاسدان جامعه‌اش را مورد توجه و خطاب قرار داده است. نوشته‌هایی که برخاسته از تجربه‌های پازولینی در جامعه ایتالیا هم هست.
مترجم انگلیسی در مقدمه می‌نویسد: «سازش تاریخی میان این دو جبهه‌ی مهم سیاسی، دموکرات‌مسیحی و کمونیست‌ها، موجب شد که پازولینی و شمار دیگری از روشنفکران طیف چپ، دچار پریشانی و یأسی سیاسی شوند که حتا با تأسیس حزب رادیکال در سال 1956 که برای برهم زدن رکود سیاسی ایتالیا بود، نیز این بحران فروکش نکرد (فعالیت‌های احزاب چپ، مانند لوتا کنتینوا، و در سطحی متفاوت و به ویژه فعالیت‌های بریگاد سرخ را می‌توان به مثابه بروز این یأس در مواجهه با رخوت و انفعال کمونیست‌ها و رفتارهای دوگانه دموکرات مسیحیان تعبیر کرد). نامه‌های لوتری پازولینی مداخلاتی جدلی در سیاست دهه‌ی 70 میلادی است و می‌توان آن را کیفرخواست‌هایی علیه دموکرات‌مسیحیان به خاطر فسادشان، علیه کمونیست‌ها به خاطر پذیرش مصرف‌گرایی، و علیه جوانان ایتالیا به خاطر مدگرایی و تعلقاتشان است. این نوشته‌ها، قطعاتی ارزشمند هستند که حاصل تجربه‌های شخصی پازولینی از دیگری بودن در جامعه‌ی ایتالیا به سبب گرایش‌های ویژه‌ی اوست.»

درباره کتاب «نامه‌های لوتری»
کتاب با مقدمه‌ای از مترجم انگلیسی درباره پازولینی آغاز می‌شود. فهرست کتاب عبارت است از: «جوانان ناراضی»، «گناریِلو»، «طرح کلی کار»، «ما دو غریبه‌ایم، فنجان‌های چای چنین می‌گویند»، «زباناشیا چگونه تغییر کرده است»، «بولونیا، شهری مصرف‌گرا و کمونیستی»، «پسرها دوبرابر بیش‌تر سازش‌پذیرند»، «آن‌ها زنده‌اند اما باید می‌مردند»، «زیباییم پس بیا آلوده شویم»، «مجسمه‌های مریم مقدس دیگر اشک نمی‌ریزند»، «اعلام برائت از سه‌گانه‌ی زندگی‌ام»، «پانلا و اختلاف»، «مواد مخدر ـ یک تراژدی واقعی در ایتالیا»، «بیرون از کاخ»، «موضوعی برای ساخت فیلمی راجع به یک افسر پلیس»، «سران حزب دموکرات مسیحی باید محاکمه شوند»، «محاکمه»، « لوبیجی فیرپو»، «مصاحبه‌ی شما تأیید می‌کند که باید آن دادگاه برگزار شود»، «چرا محاکمه؟»، «آکاتونه»‌ی من در تلویزیون، پس از آن نسل‌کشی، «پدو پیشنهاد فروتنانه برای ریشه‌کن کردن جرم در ایتالیا»، «پیشنهادهایم برای مدرسه و تلویزیون»، «نامه‌های لوتری به ایتالو کالوینو» و «سخنرانی در مجلس حزب رادیکال.»
در بخشی از کتاب می‌خوانیم:
«چه کسی طرفدار سقط جنین است؟ مشخصا هیچ‌کس. باید دیوانه باشی که از سقط جنین حمایت کنی. مسئله اما موافقت یا مخالفت با سقط جنین نیست، بلکه موضوع حمایت یا عدم حمایت از قانونی‌ شدن این عمل است. طبیعتا از آن‌جا که من مخالف سقط جنین هستم، نمی‌توانم به هیچ‌وجه موافق این عمل نسنجیده، کلی، متعصبانه و دهان پرکن اما توخالی باشم. برخی چنان از آن دم می‌زنند که گویی قانونی‌کردن سقط جنین، چه پیروزی مهم و صلح‌آمیز و شیرینی است. من طرفدار قوانینی هستم که با تعقل و تلاش و زحمت بسیار حاصل شود. به بیانی دیگر، در این مورد خاص و به لحاظ سیاست عملی، من بیشتر با موضع کمونیست‌ها همراهم تا رادیکال‌ها.
چرا با این حرارت و سرسختی، سقط جنین را مذموم می‌دانم؟ جواب این سؤال را قبلا به شکلی کاملا واضح داده‌ام. زیرا سقط جنین مشکل اکثریت مطلق جامعه با عامل آن یعنی رابطه‌ی جنسی است. مشکل این اکثریت به شکل ماهوی با خود این رابطه است و تلاش می‌کنند که با بیش از حد طبیعی جلوه‌دادن آن، این رابطه را به رابطه‌ای مکانیکی، پیش‌پا افتاده و غیر ضروری تقلیل دهند.»

درباره نویسنده کتاب «نامه‌های لوتری»
پیر پائولو پازولینی شاعر، کارگردان، نویسنده و روشنفکر معاصر ایتالیایی بود. پازولینی همچنین بازیگر، روزنامه‌نگار و نمایشنامه‌نویس و رمان‌نویس نیز بود. سبک پازولینی در آثارش؛ سبکی صریح بود که بر مسائل جنسی تمرکز داشت.
او شخصیتی جنجال‌برانگیز داشت و به عنوان شخصیت سیاسی هم مطرح شده بود. پیر پائولو پازولینی سال 1922 در بولونیا متولد شد. زمانی‌که دانشجوی هنر و ادبیات بود، به دلیل جنگ جهانی دوم درس را ناتمام رها کرد و به فریولی رفت. فریولی استانی در مرز مشترک ایتالیا، اتریش و یوگسلاوی بود که مادرش اهل آنجا بود. او توانست زبان فریولی را فراگیرد و اولین شعرهایش را با همان زبان سرود. پازولینی با دیدن درگیری‌ها و معضلات روستاییان و اربابان تفکری سیاسی یافت و از او یک مارکسیست تحت‌تأثیر کلیسا ساخته شد. پازولینی از سینماگران نسل دوم سینمای بعد از جنگ ایتالیا به شمار می‌رود. سینمای او آمیخته با شعر، استعاره، اسطوره‌شناسی، روان‌شناسی و دیالکتیک مارکسیستی بود. آغاز فعالیت او در سینما با نوشتن فیلمنامۀ «شب‌های کابیریا» برای فدریکو فلینی بود. بیشتر فیلم‌های پازولینی، اقتباس‌هایی مدرن از آثار کلاسیک ادبی جهان بودند.
پائولو پازولینی تنها فیلمساز نبود؛ همان‌طور که پیشتر اشاره شد او شاعر و نویسنده و نظریه‌پرداز سینما نیز شناخته می‌شد.
پیر پائولو پازولینی در سال 1975 در شهر رم توسط جوانی روسپی به قتل رسید. قتل مشکوک او اعتراضات بسیاری را به همراه داشت.

درباره ترجمه فارسی کتاب «نامه‌های لوتری»
کتاب «نامه‌های لوتری» بر اساس ترجمه‌ی استوارت هود توسط احمد حسینی به فارسی ترجمه شده است. انتشارات مانیا هنر چاپ و نشر کتاب حاضر را به عهده داشته است.