سنگ کاغذ قیچی

سنگ، کاغذ، قیچی
آلیس فینی
سحر قدیمی
ناشر: نون

کتاب «سنگ، کاغذ، قیچی» اثر آلیس فینی
رمانی دلهره‌آور در ژانر جنایی و معمایی که پس از انتشار در فهرست آثار پرفروش جای گرفت. «سنگ، کاغذ، قیچی» چهارمین رمان آلیس فینی، نویسنده پرفروش بریتانیایی، است که پس از انتشارش خیلی زود به موفقیت زیادی دست یافت.
آلیس فینی نویسنده‌ای است که با اولین رمانش شهرت زیادی به دست آورد؛ «گاهی دروغ می‌گویم» عنوان این رمان بود که به اثری پرفروش بدل شد. «سنگ، کاغذ، قیچی» نیز که در سال 2021 نوشته شد موفقیت رمان اول آلیس فینی را تکرار کرد و پس از انتشار در فهرست پرفروش‌های جهانی جای گرفت.
«سنگ، کاغذ، قیچی» روایتی است از رابطه رو به ویرانی زن و مردی که سال‌ها پیش ازدواج کرده‌اند. آنها در تلاش‌اند تا زندگی مشترک‌شان را نجات دهند و علاقه و صمیمت گذشته را بازیابی کنند. رفتن به سفر در تعطیلات پایان هفته یکی از این تلاش‌ها است اما همواره چیزهایی غیرقابل پیش‌بینی وجود دارند که می‌توانند ناگهانی سر برسند و وضعیت را از آنچه هست بدتر کنند.
در کتاب «سنگ، کاغذ، قیچی» با داستان هولناک سفری غیرعادی روبرو هستیم؛ داستانی پرکشش و پرتعلیق که مدام با گره‌های و ابها‌م‌های پیچیده‌تری پیش می‌رود.

مروری بر کتاب «سنگ، کاغذ، قیچی»
کتاب «سنگ، کاغذ، قیچی» به گونه‌‌ای آغاز می‌شود که نمی‌توان حدس زد چه چیزی در داستان انتظارمان را می‌کشد. داستان با روایت آملیا آغاز می‌شود. زنی چهل ساله که رد سنش به خوبی در چهره‌اش نمایان است. او و شوهرش، آدام، گرفتار بحران‌های زیادی در زندگی مشترک‌شان شده‌اند. زندگی آنها، مثل بسیاری دیگر از زندگی‌های زنان و مردان، با علاقه و صمیمیت و امید به آینده‌ای روشن شروع شده بود اما حالا بعد از سال‌ها چیزی از شور و شوق اولیه باقی نمانده و آملیا و آدام انگار در دو جهان متفاوت به سر می‌برند.
با این حال همیشه می‌توان به هر رابطه بحرانی فرصت تنفس داد تا شاید امکان‌های تازه‌ای پیش روی طرفین باز شود. این کاری است که شخصیت‌های اصلی کتاب «سنگ، کاغذ، قیچی» انجام می‌دهند. آنها پس از مدت‌ها اختلاف که فضای میان‌شان را سرد و به دور از شور و علاقه کرده، تصمیم می‌گیرند به سفری بروند تا شاید چیزی بین‌شان عوض شود. ما از همین لحظه وارد داستان آنها می‌شویم.
داستان «سنگ، کاغذ، قیچی» با روایت آملیا در فوریه 2020 آغاز می‌شود. آملیا زنی است که در 1978 متولد شده و چند سالی است که ازدواج کرده است. در ابتدای داستان او و آدام در جاده‌ای برفی از لندن به اسکاتلند می‌روند. او در حال رانندگی اطلاعاتی درباره خودش و شوهرش می‌دهد و معلوم می‌شود که آنها به پیشنهاد مشاور، آخر هفته به سفر می‌روند و به یادش می‌آید که شوهرش از مشاور پرسیده بود آیا سفر آخر هفته می‌تواند راه نجات یک ازدواج باشد؟ سوالی که البته بیشتر از سر ناامیدی مطرح شده بود اما با این حال آنها توافق کرده‌اند که به این سفر بروند. آدام، فیلمنامه‌نویس است اما یک ویژگی متمایز دارد و آن این است که نمی‌تواند چهره آدم‌ها و حتی چهره خودش را تشخیص دهد و بازشناسد و این مسئله بغرنجی برای اوست: «به آدم‌ها نمی‌گویم دچار ناتوانی در تشخیص قیافه‌ام. دلم نمی‌خواهد با این ویژگی شناسایی شوم و راستش اگر آدم‌ها بفهمند، فقط می‌خواهند درباره این مشکل حرف بزنند. دلم نمی‌خواهد و نیاز ندارم کسی به حالم تاسف بخورد و دوست ندارم حس کنم عجیب غریبم. آدم‌ها هرگز درک نخواهند کرد که برای من نشناختن قیافه‌ها کاملا عادی است. این فقط نقصی در خلقتم است، نقصی که نمی‌توانم برطرفش کنم.» او حتی قیافه خودش را هم نمی‌شناسد.
اما این فقط آدام نیست که نسبت به آینده زندگی‌شان تردیدهای اساسی دارد. آملیا نیز به همان اندازه چشم‌اندازی مبهم و تیره پیش روی زندگی مشترک‌شان می‌بیند: «هدر دادن این همه از زندگی‌مان با زندگی نکردن خیلی غمگینم می‌کند. قبلا مثل الان نبودیم، اما خاطرات گذشته می‌توانند همه ما را به دروغ‌گو تبدیل کنند. برای همین است که می‌خواهم تمام توجهم را صرف آینده کنم. آینده خودم. هنوز گاهی شوهرم را در آن آینده تصور می‌کنم، اما لحظاتی هم دوباره به تنها زندگی کردن می‌اندیشم. نمی‌خواهم این‌طور شود، اما فکر می‌کنم شاید این بهترین کار برای هر دو نفرمان باشد.»
آملیا و آدام در چنین وضعیتی راهی سفری شده‌اند که شاید آخرین سفر زندگی‌شان باشد. اما رمان «سنگ، کاغذ، قیچی» صرفا محدود به روابط این دو شخصیت‌اش نیست و درواقع مسایل زندگی مشترک آملیا و آدام تنها بستری است که ماجراهای اصلی در آن رقم می‌خورد. آنها مسافران سفری وهم‌آلود در شبی برفی‌اند؛ در جاده‌ای تاریک که چراغ‌های اتوموبیل هم توانایی روشن کردن راه را ندارد. جاده‌ای که از کنار دره و بعد دریاچه‌ بلک واتر می‌گذرد که در تاریکی شب چندان قابل تشخیص نیستند.
آنها به کلیسایی قدیمی به سبک باروک می‌رسند و قرار است شب در آنجا بمانند. آملیا قبلا اینجا را هماهنگ کرده بود اما وقتی به سمت کلیسا می‌روند با در بسته روبرو می‌شوند. ساختمان را دور می‌زنند تا شاید دری دیگر پیدا کنند اما خبری از در پشتی نیست و دوباره به نقطه اول می‌رسند. حالا با دری باز روبرو می‌شوند که اگرچه تعجب‌آمیز است اما حدس می‌زنند که شاید در تاریکی شب درست ندیده‌اند یا باد در را باز کرده باشد. این آغاز معاها و حوادثی متعدد در رمان «سنگ، کاغذ قیچی» است. آدام و آملیا وارد ساختمان می‌شوند در حالی که شبی پرحادثه پیش رو دارند.

درباره آلیس فینی، نویسنده کتاب «سنگ، کاغذ، قیچی»
آلیس فینی نویسنده معاصر بریتانیایی است که رمان‌هایی در ژانر جنایی و معمایی می‌نویسد. او داستان‌نویسی پرفروش و روزنامه‌نگار سابق بی‌بی‌سی است. فینی در سی سالگی اولین رمانش را با عنوان «گاهی دروغ می‌گویم» در سال 2017 منتشر کرد و با همان اولین کتابش به شهرت رسید و اغلب آثارش به زبان‌های متعددی ترجمه شده‌اند. «دیزی دارکر» و «من گاهی دروغ می‌گویم» از جمله رمان های فینی است.

درباره ترجمه فارسی کتاب «سنگ، کاغذ، قیچی»
کتاب «سنگ، کاغذ، قیچی» با ترجمه سحر قدیمی در نشر نون منتشر شده است.
سحر قدیمی، متولد 1357، مترجم ایرانی است که تاکنون آثار زیادی با ترجمه او به خصوص در ژانر معمایی و جنایی منتشر شده‌اند. «مرگ یک پیام‌آور»، «خواهرم، قاتل زنجیره‌ای»، «زیر نور جنایت»، «آلفرد هیچکاک و سه کارآگاه»، «همسر دوست‌داشتنی من» از جمله ترجمه‌های قدیمی هستند.