در کمال خونسردی
گزارشی واقعی از چند فقره قتل و پیامدهای آن

کتاب «در کمال خونسردی» نوشتۀ ترومن کاپوتی
نمونه‌ای کلاسیک از یک رمان مستند و غیرداستانی. کتاب «در کمال خونسردی»، با عنوان اصلی In Cold Blood، امروزه یکی از آثار کلاسیک و مثالی برای ناداستان و رمان غیرداستانی به حساب می‌آید.
ترومن کاپوتی در کتاب «در کمال خونسردی» خلاقانه تکنیک گزارش‌نویسی روزنامه‌ای و رمان کارآگاهی را با هم تلفیق کرده تا از یک حادثۀ واقعی روایتی فراهم آورد که هم مستند و مبنی بر اسناد و مدارک و شواهد واقعی دربارۀ یک جنایت واقعی است و هم با رمان‌های جنایی – معمایی پهلو می‌زند.
کتاب «در کمال خونسردی» شرح چندوچون جنایتی فجیع و عجیب است که در روستایی در کانزاس امریکا اتفاق افتاده است. کاپوتی برای نوشتن و به سرانجام رساندن این کتاب شش سال وقت صرف کرد و حاصل کارش به یکی از نمونه‌های شاخص و مثالیِ رمان مستند و غیرداستانی تبدیل شد. کتاب «در کمال خونسردی» را همچنین اثری پیشگام در خلق شیوه‌ای نو در روزنامه‌نگاری دانسته‌اند.
متن اصلی کتاب «در کمال خونسردی» اولین بار در سال 1966 منتشر شده است. بر اساس این کتاب فیلمی هم به همین نام به‌کارگردانی ریچارد بروکس ساخته شده است.

مروری بر کتاب «در کمال خونسردی»
کتاب «در کمال خونسردی» روایت چندوچونِ قتل یک خانوادۀ چهارنفره، به نام کلاتر، در روستایی به نام هولکام در کانزاس امریکا به دست دو جوان است. قتل در سال 1959 اتفاق می‌افتد و کاپوتی وقتی از آن باخبر می‌شود، همچون یک کارآگاه، به جستجوی سرنخ‌ها و کندوکاو دربارۀ این جنایت می‌پردازد. او به روستای هولکام می‌رود و راجع به خانوادۀ کلاتر تحقیق می‌کند، جلسات دادگاه و محکامات قاتلین را پیگیری می‌کند، با خود قاتلین حرف می‌زند و شواهد و مدارک گوناگون مربوط به ماجرا را بررسی می‌کند و این‌گونه، با اتکا به اسناد و مدارک و شواهد گوناگون و مشاهدات و تحقیقات و گفت‌وگوهایش، ماجرای قتل خانوادۀ کلاتر را از لحظۀ وقوع این فاجعه تا دستگیری و محاکمۀ قاتلین و اعدام آن‌ها، روایت می‌کند و همچنین به شرح جوانب مختلف این جنایت و ریشه‌یابی و روانشناسی آن می‌پردازد و تصویری هم از جامعه و محیطی ارائه می‌دهد که قتل در آن اتفاق افتاده است و این جامعه و محیط روستایی را در قبل و بعد از وقوع حادثه وصف می‌کند تا دریابیم که بعد از جنایتی که اتفاق می‌افتد چه تغییری در سبک زندگی مردم روستای هولکام رخ می‌دهد و آن‌ها چگونه بعد از این قتل با بی‌اعتمادی با یکدیگر برخورد می‌کنند و صدای گلوله‌هایی که خانواده‌ای را در این روستا از پا درآورده است چطور به کابوس‌شان بدل می‌شود.
کاپوتی در کتاب «در کمال خونسردی» هم به واکاوی زندگی و شخصیت مقتولان می‌پردازد و هم زندگی و شخصیت قاتلان را مورد کندوکاو قرار می‌دهد.
کتاب «در کمال خونسردی» گزارشی ریزپردازانه و توأم با جزئیات از حادثه‌ای واقعی است که به شیوه‌ای رمان‌گونه ارائه می‌شود. کاپوتی در این کتاب ما را گام‌به‌گام با خود همراه می‌کند تا پابه‌پای او حقایق مربوط به قتل خانوادۀ کلاتر را کشف کنیم.
کاپوتی در ابتدای کتاب «در کمال خونسردی» تصویری از روستای هولکام به دست می‌دهد و آن‌گاه به توصیف و معرفی خانوادۀ کلاتر می‌پردازد و همین‌طور گام‌به‌گام پیش می‌رود و ابعاد گوناگون این جنایت را به‌شیوه‌ای که آمیزۀ گزارش و قصه است شرح می‌دهد.
در بخشی از کتاب «در کمال خونسردی» می‌خوانید: «تا یک روز صبحِ اواسط نوامبرِ 1959 جز چند امریکایی – در حقیقت، فقط چند کانزاسی – اسم هولکام به گوش کسی نخورده بود. درست مثل آب رودخانه، راننده‌های اتوبان و قطارهای زردی که مثل برق از مسیر راه‌آهن سانتافه می‌گذشتند، هیچ حادثه و اتفاق عجیبی هم تابه‌حال آن‌جا توقف نکرده بود. ساکنان ده، که تعدادشان دویست و هفتاد نفر بود، از وضعِ جاری‌شان راضی بودند، به خرسندیِ تمام‌وکمالی که در زندگی معمول‌شان وجود داشت – در کار، شکار، تماشای تلویزیون، حضور در دورهمی‌های مدرسه، تمرین گروه کُر، جلسه‌های باشگاه فور – اچ. اما بعد، در ساعت‌های آغازین آن صبح ماه نوامبر، یک صبح یکشنبه، صداهایی بیگانه و واضح در میان صداهای معمولِ شبانه‌ی هولکام راه پیدا کرد – میان هنگامه‌ی پُرشیون کایوت‌ها، خش‌خش بوته‌های خشک خار سوار بر باد، در زوزه‌ی پُرفرازوفرود صفیر لکوموتیوها. آن ساعت هیچ‌کس در هولکامِ خفته این صداها را نشنید – چهاربار شلیک که در مجموع به زندگی شش انسان خاتمه داد. اما بعد از آن مردم شهر، که تا پیش از این ماجرا از هم واهمه‌ای نداشتند تا خودشان را به زحمت بیندازند و درهای خانه‌های‌شان را قفل کنند، در خیال‌شان آن شلیک‌های خفه را آن‌قدر تافتند و بافتند تا آتش بی‌اعتمادی را شعله‌ور کردند – آتشی که در نورش بسیاری از همسایه‌های قدیمی همچون غریبه‌ها یکدیگر را نظاره کردند.»

دربارۀ ترومن کاپوتی، نویسندۀ کتاب «در کمال خونسردی»
ترومن گارسیا کاپوتی (Truman Garcia Capote)، متولد 1924 و درگذشته به سال 1984، داستان‌نویس، نمایشنامه‌نویس، فیلمنامه‌نویس و بازیگر امریکایی است. آثار کاپوتی بسیار مورد اقتباس سینمایی و تلویزیونی قرار گرفته‌اند. از جمله آثار او می‌توان به «صبحانه در تیفانی»، «صداهای دیگر، اتاق‌های دیگر» و «موسیقی برای آفتاب‌پرست‌ها» اشاره کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «در کمال خونسردی»
کتاب «در کمال خونسردی» با ترجمۀ لیلا نصیری‌ها و با عنوان فرعی «گزارشی واقعی از چند فقره قتل و پیامدهای آن» در نشر چشمه منتشر شده است. لیلا نصیری‌ها، متولد 1351، مترجم و روزنامه‌نگار ایرانی است. نصیری‌ها همکاری با روزنامۀ «شرق» و نشریاتی دیگر را در کارنامۀ کاری خود دارد. از ترجمه‌های او می‌توان به «مون پالاس»، «مردی از ناکجا» و «بی‌نام» اشاره کرد.
از کتاب «در کمال خونسردی» ترجمه‌های دیگری هم منتشر شده است. یکی از این ترجمه‌ها ترجمۀ باهره راسخ است که اولین بار در سال 1347 و با عنوان «به‌خونسردی» منتشر و در سال‌های اخیر در انتشارات علمی و فرهنگی و امیرکبیر تجدید چاپ شده است.

رتبۀ کتاب «در کمال خونسردی» در گودریدز: 4.08 از 5.