آخرین اغواگری زمین - پناه بردن به هنر شعر و کلمه

کتاب «آخرين اغواگري زمين» اثر مارينا تسوِتايوا
هفت جُستار از مارينا تسوتايوا، شاعر بزرگ قرن بيستم روسيه. مارينا تسوتايوا در جستارهاي گردآمده در کتاب «آخرين اغواگري زمين: پناه بردن به هنر، شعر و کلمه» از شعر و هنر و هنرمند مي‌نويسد و از مقولات مرتبط با آفرينش هنري.
کتاب «آخرين اغواگري زمين» شامل جستارهايي انتقادي و ريزبينانه است که تسوتايوا هم? آن‌ها را در سال‌هاي سخت مهاجرت از روسيه نوشته است. شعر و هنر مرکز ثقل هم? جستارهاي کتاب «آخرين اغواگري زمين» است.
تسوتايوا در کتاب «آخرين اغواگري زمين» هم از شاعران روس زمانه‌اش مي‌نويسد و از خلال نوشتن دربار? آن‌ها و مقايسه‌شان با يکديگر به طرح مباحثي مهم و بنيادين دربار? شعر و شاعر و هنر و هنرمند و معناي هنر و آفرينش هنري و اينکه به چه نوع اثر هنري حقيقتاً مي‌توان عنوان «معاصر» را داد، مي‌پردازد و هم مفاهيمي کلي را دربار? هنر مطرح مي‌کند. او همچنين در اين کتاب به بعضي نويسندگاني که عمدتاً در بين مهاجران روس اقبالي يافته‌ بودند مي‌تازد و آن‌ها را مورد نقدهاي تند و تيز قرار مي‌دهد.
کتاب «آخرين اغواگري زمين» کتابي است هم مناسب براي شاعران و منتقدان شعر و هم علاقمندان و مخاطبان شعر و نقد شعر. تسوتايوا در کتاب «آخرين اغواگري زمين» نکاتي باريک‌تر از مو و اساسي را دربار? شعر و هنر و هنرمند گفته است و همين ويژگي است که جستارهاي اين کتاب را بعد از گذشت اين همه سال از نوشته‌شدن‌شان همچنان خواندني و تَر و تازه نگه مي‌دارد.
جستارهاي کتاب «آخرين اغواگري زمين» در فاصل? سال‌هاي 1922 تا 1934 ميلادي نوشته شده‌اند.

مروري بر کتاب «آخرين اغواگري زمين»
کتاب «آخرين اغواگري زمين» کتابي است در ستايش شعر و هنر و توضيح اهميت و جايگاه و نقشي که شعر و هنر ايفا مي‌کنند. اما ستايش تسوتايوا از شعر و هنر، در جستارهاي کتاب «آخرين اغواگري زمين»، ستايشي صرفاً احساسي و شورمندانه نيست. تسوتايوا در جستارهاي اين کتاب شور و احساس را با نگاهي ريزبين و نقادانه به هم آميخته است. او در کتاب «آخرين اغواگري زمين» مي‌تازد و تحسين مي‌کند و شعر و هنر زمانه‌اش را هوشمندانه مورد تحليل و ارزيابي قرار مي‌دهد.
بوريس پاسترناک در جستارهاي کتاب «آخرين اغواگري زمين» جايگاهي ويژه دارد و تسوتايوا در دو جستار اين کتاب دربار? او نوشته است. او در يکي از اين جستارها به مقايس? ولاديمير ماياکوفسکي و پاسترناک مي‌پردازد.
تسوتايوا همچنين در جستاري از کتاب «آخرين اغواگري زمين» از اُسيپ ماندلشتام، شاعر روس که در دوران مخوف حکومت استالين در اردوگاه کار اجباري جان سپرد، ياد مي‌کند و خاطرات کذبي را که دربار? او منتشر شده است مورد نقدي تند و تيز قرار مي‌دهد.
تسوتايوا شاعري بود که بعد از انقلاب کمونيستي در روسيه، مدتي در خارج از کشورش زندگي کرد. او در آن دوران گرچه خودش شاعر و نويسنده‌اي مهاجر بود اما نگاه نقادان? تند و تيزش از نويسندگاني که مقبول مهاجران روس بودند نيز دور نماند و در جستارهايش به آن‌ها نيز تاخت که نمودش را در کتاب «آخرين اغواگري زمين» مي‌بينيد.
هفت جستاري که در کتاب «آخرين اغواگري زمين» مي‌خوانيد عبارتند از: «شاعر و زمانه»، «سرگذشت يک دلدادگي»، «پاسترناک بر ما مي‌بارد»، «شعر حماسي و شعر غنايي در روسيه‌ي معاصر»، «منتقد از نگاه شاعر»، «شاعر مضمون، شاعر ناگهان» و «هنر در پرتوي ضمير انساني».

دربار? مارينا تسوتايوا، نويسند? کتاب «آخرين اغواگري زمين»
مارينا تسوِتايوا (?????? ???????? ????????)، متولد 1892 و درگذشته به سال 1941، شاعر و نويسند? اهل روسيه است. تسوتايوا از شاعران برجست? روسيه و يکي از چهار شاعر بزرگ قرن بيستم اين کشور به حساب مي‌آيد. او در يکي از بحراني‌ترين دوره‌هاي تاريخ روسيه، يعني دور? بعد از انقلاب اکتبر و نيز دوران وحشتناک حکومت استالين، زيست و خودش و خانواده‌اش در اين دوران سختي‌ها و فجايعي هولناک را متحمل شدند. يکي از دخترانش را در همين دوران بر اثر سوء‌تغذيه از دست داد. مدتي به مهاجرت تن داد اما در مهاجرت هم گرفتار فقر و فاقه بود. وقتي دوباره به روسيه بازگشت، شوهرش را اعدام کردند و دخترش را به اردوگاه کار اجباري فرستادند. او سرانجام در سال 1941 به زندگي خود پايان داد.
تسوتايوا در درج? اول شاعري غنايي بود و مورد ستايش شاعران بزرگ و سرشناسي چون اُسيپ ماندلشتام، بوريس پاسترناک، راينر ماريا ريلکه و آنا آخماتووا.

دربار? ترجم? فارسي کتاب «آخرين اغواگري زمين»
کتاب «آخرين اغواگري زمين: پناه بردن به هنر، شعر و کلمه» با ترجم? الهام شوشتري‌زاده در نشر اطراف منتشر شده است. الهام شوشتري‌زاده مترجم و ويراستار ايراني است. از ترجمه‌هاي او مي‌توان به «روايت و کنش جمعي: چرا فراخوان‌هاي اجتماعي و سياسي به داستان نياز دارند»، «دانشنامه مصوّر دايناسور»، «وقت چاي در اطراف جهان»، «لنگرگاهي در شن روان: شش مواجهه با سوگ و مرگ» و «رها و ناهشيار مي‌نويسم: هنر جستارنويسي» اشاره کرد.