گفتگو با موسولینی

کتاب «گفتگو با موسولینی» از امیل لودویگ
رو در رو با یک رهبر فاشیست. کتاب «گفتگو با موسولینی»، با عنوان اصلی Mussolinis Gespräche mit Emil Ludwig، مجموعۀ گفت‌وگوهایی است که امیل لودویگ در سال 1932 با بنیتو موسولینی، رهبر ایتالیای فاشیستی، انجام داده است.
موسولینی، در کنار هیتلر، یکی از مشهورترین سیاستمداران فاشیست و یکی از نمایندگان اصلی دیکتاتوری و کیش شخصیت در قرن بیستم است.
دربارۀ موسولینی فراوان نوشته‌اند اما کتاب «گفتگو با موسولینی» ما را بی‌واسطه با این رهبر فاشیست روبه‌رو می‌کند و اجازه می‌دهد که مواجهه‌ای نزدیک‌تر با او داشته باشیم.
موسولینی در کتاب «گفتگو با موسولینی» در گفتگو با امیل لودویگ، از زندگی خود می‌گوید و تحولات فکری و ایدئولوژیکش را شرح می‌دهد و نظراتش را دربارۀ موضوعات مختلف سیاسی بیان می‌کند و تصویری از جوانب گوناگون شخصیت خود به دست می‌دهد.
متن اصلی کتاب «گفتگو با موسولینی» اولین بار در سال 1932 منتشر شده است.

مروری بر کتاب «گفتگو با موسولینی»
گفتگوهایی که امیل لودویگ با موسولینی انجام داده و در کتاب «گفتگو با موسولینی» گردآوری و منتشر کرده است در دوره‌ای انجام شده که موسولینی رهبری و حکومتش‌ را تثبیت کرده و در اوج قدرت است و هنوز هم نازیسم در آلمان بر سر کار نیامده و موسولینی با هیتلر عهد اخوت نبسته است.
لودویگ در کتاب «گفتگو با موسولینی»، با شمّ قوی ژورنالیستی‌اش، پرسش‌هایی صریح و زیرکانه را با موسولینی در میان گذاشته تا از خلال پاسخ‌های موسولینی به این پرسش‌ها، و حتی از خلال آنچه موسولینی نمی‌گوید، به ذهن این مرد سیاسی، که خودش هم تجربۀ روزنامه‌نگاری دارد، راه پیدا کند و دریابد که او چگونه می‌اندیشد و برای آینده چه در سر دارد و آیا بیشتر در فکر سازندگی است یا در پی جنگ؟ لودویگ در این کتاب می‌کوشد با به حرف آوردن موسولینی او را به بیان آنچه در سر دارد وادار کند و نیز سیمای رهبر ایتالیایی فاشیستی و وجوه گوناگون شخصیت و افکار او را، با کمک گفته‌ها و ناگفته‌های خود او، هرچه بهتر برای خواننده ترسیم کند.
چنانکه از مقدمۀ امیل لودویگ بر کتاب «گفتگو با موسولینی» می‌توان دریافت، او در زمانی که برای مصاحبه نزد موسولینی رفته به او نگاهی مثبت داشته و معتقد بوده که وجود کسی چون موسولینی برای ایتالیا در آن دورۀ زمانی خاص لازم بوده و دستاوردهای مثبتی داشته است. البته لودویگ، که خودش آلمانی است، در همین مقدمه تأکید می‌کند که چنین رهبر و چنین حکومتی به ‌درد کشور او نمی‌خورد. او این حرف را، چنانکه پیش‌تر گفته شد و در مقدمۀ مهدی تدینی بر ترجمۀ فارسی کتاب «گفتگو با موسولینی» هم اشاره شده، چند ماه قبل از به قدرت رسیدن هیتلر در آلمان زده و در آن زمان پیش‌بینی نمی‌کرده است که یک حکومت فاشیستی بسیار مخوف‌تر و مهیب‌تر از حکومت موسولینی به‌زودی در آلمان بر سر کار بیاید.
کتاب «گفتگو با موسولینی» از مقدمه و پنج بخش تشکیل شده است. بخش‌های پنج‌گانۀ این کتاب عبارتند از: «آموزش یک دولتمرد»، «گفتگوهایی دربارۀ دگردیسی‌ها»، «گفتگوهایی دربارۀ مسائل قدرت»، «گفتگوهایی دربارۀ محدوده‌های قدرت» و «گفتگو دربارۀ نبوغ و شخصیت».
لودویگ در بخشی از مقدمۀ خود بر کتاب «گفتگو با موسولینی» دربارۀ حال‌وهوا و ماهیت گفتگویی از نوع آنچه با موسولینی انجام داده و ترفندهایی که باید حین این گفتگو می‌زده است و احساس و درک و برداشت خود از این گفتگو می‌نویسد: «این گفتگوها هر قدر هم که ماهیتی سیاسی، تاریخی و اخلاقی داشته باشد، درنهایت همواره صرفاً گفتگوهایی روان‌شناختی است و آنجایی هم که برخی پرسش‌های واقعی مطرح و پاسخ داده می‌شود، مقصود پنهان همواره چیزی جز این نبوده است که شخصیت‌شناسی این مرد تکمیل شود. تلاش برای صید هیجان در این گفتگوها بیهوده است. آرامش عمیق این مرد و این اتاق به گفتگوی ما آهنگی تیره و جدیتی شدید می‌بخشید. کسی که می‌خواهد عمق دریا را بسنجد، باید پیش یا پس از طوفان از سطحی بی‌موج این کار را انجام دهد. عدم وابستگی من و مدارای طرف مقابل آزادی کلام کاملی به من می‌داد و اتفاقاً به همین دلیل احتیاطی ظریف می‌طلبید.
در این میان باید این شیر نیرومند اما عصبی را همواره سرحال نگه می‌داشتم؛ حتی یک لحظه نباید حوصله‌اش سر می‌رفت. همچنین در مواجهه با پرسش‌های دردسرساز باید به بیراهه‌های تاریخی می‌زدم، لحنی نظری می‌گرفتم و به او واگذار می‌کردم که آیا او می‌خواست در مسئله پیشروی کند یا نه. ضمن اینکه اگر می‌خواستم برنامه‌ام را در زمانی کوتاه به انجام برسانم، باید با سرعت 150 کیلومتر در ساعت می‌راندم. باید اعتراف کنم، این فشار مداوم که باید آنچه را می‌شنیدم بی‌درنگ به زبان خودم ترجمه می‌کردم، بسیار خسته‌ام می‌کرد و امید اندکی دارم که موسولینی هم کمی خسته می‌شده است. من مثل یک شکارچی به خانه می‌آمدم که تیرهای بسیاری شلیک کرده است، اما تازه وقتی شکارهایش را کنار هم می‌چیند می‌فهمد چند تیرش به هدف خورده است.»


دربارۀ امیل لودویگ، مؤلف و گردآورندۀ کتاب «گفتگو با موسولینی»
امیل لودویگ (Emil Ludwig)، متولد 1881 و درگذشته به سال 1948، روزنامه‌نگار، زندگی‌نامه‌نویس، نمایشنامه‌نویس و داستان‌نویس صلح‌دوستِ آلمانی – سوئیسی است. لودویگ بیش از هرچیز به‌خاطر زندگی‌نامه‌ها و مطالعات و تحقیقاتش دربارۀ شخصیت‌های بزرگ و مشهور تاریخی شهرت دارد. او در زندگی‌نامه‌هایش دربارۀ افراد مشهور، واقعیت‌های تاریخی را با داستان و تحلیل‌های روانشناختی می‌آمیخت. زندگی‌نامه‌های لودویگ در دهۀ 20 میلادی شهرتی جهانی یافتند اگرچه با به قدرت رسیدن نازی‌ها در آلمان، نام لودویگ وارد فهرست سیاه آن‌ها شد و در کتابسوزان معروفی که نازی‌ها به‌ راه انداختند کتاب‌های او هم سوزانده شد.
لودویگ یک سال بعد از شروع جنگ جهانی دوم به امریکا مهاجرت کرد. او بین نویسندگان مهاجر، نویسنده‌ای خوش‌اقبال بود چون آثارش شهرتی جهانی داشتند و می‌توانست در دوران زندگی در امریکا از راه نوشتن امرار معاش کند.
لودویگ در دوران جنگ جهانی اول، به‌عنوان خبرنگار روزنامۀ برلینی «تاگِسبلات»، به وین و استانبول رفت. او به‌جز موسولینی، با دیگر رهبران سیاسی جهان، از جمله آتاتورک و استالین، هم مصاحبه کرده است.
از جمله آثار امیل لودویگ می‌توان به کتاب‌های «بتهوون»، «بیسمارک»، «کلئوپاترا»، «گوته»، «لینکلن» و «ناپلئون» اشاره کرد.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «گفتگو با موسولینی»
کتاب «گفتگو با موسولینی» با ترجمه و مقدمۀ مهدی تدینی در بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه منتشر شده است.
مهدی تدینی، متولد 1359، مترجم و روزنامه‌نگار ایرانی و پژوهشگر حوزۀ تاریخ و اندیشۀ سیاسی است. او دبیری بخش جامعه‌شناسی سیاسی نشریۀ «سیاست‌نامه» و نیز دبیری بخش علوم اجتماعی و فلسفۀ نشر ثالث را در کارنامۀ کاری خود دارد.
تدینی کتاب‌های زیادی را در زمینۀ فلسفه و علوم سیاسی ترجمه و منتشر کرده که از آن میان می‌توان به کتاب‌های «لیبرالیسم»، «توتالیتاریسم»، «نظریه‌های فاشیسم»، «فاشیسم و کاپیتالیسم: نظریه‌هایی دربارۀ خاستگاه‌ها و کارکرد اجتماعی فاشیسم»، جنبش‌های فاشیستی: بحران نظام لیبرالی و تکامل فاشیسم»، «قرن بیستم: ایدئولو‌ژی‌های خشونت»، ««بولشویسم از موسی تا لنین: گفتگویی میان من و آدولف هیتلر» و «امپریالیسم» اشاره کرد.