پاسخ ها

کتاب «پاسخ‌ها» نوشتۀ کاترین لِیسی
رمانی دربارۀ هویت، وجود، بیماری، تن و مفهوم عشق. کتاب «پاسخ‌ها» (The Answers) کندوکاوی در درون وجود پیچیدۀ آدمی است و تصویری از تنهایی‌ها و سرگشتگی‌ها و مسائل وجودی و عاطفی انسان مدرن و درگیری آدمی با جسم خویش.
کاترین لِیسی در کتاب «پاسخ‌ها»، از خلال رمانی با روایت و ساخت‌وپرداختی ماهرانه که رگه‌ای از طنزی تلخ هم در آن هست، به درونکاوی یک زن و درگیری او با مشکلات جسمی و نیز مشکلات روحی‌ و هویتی‌اش می‌پردازد و نیز پرسش‌هایی دشوار و بی‌پاسخ را دربارۀ عشق پیش می‌کشد.
کتاب «پاسخ‌ها» مکاشفه‌ای در تضادها و مسائل بنیادین آدمی، از خلال مکاشفه در جسم و روح یک زن، است؛ رمانی که هم قصه‌ای خوشخوان و پُرکشش دارد و هم ما را به تأمل در جهان و انسان فرامی‌خواند و با خود به اعماق و تاریک‌جاهای وجود آدمی می‌برد.
متن اصلی کتاب «پاسخ‌ها» اولین بار در سال 2017 منتشر شده است. این رمان، دومین رمان کاترین لیسی، بعد از کتاب «هیچ‌کس هرگز گم نمی‌شود»، است.

مروری بر کتاب «پاسخ‌ها»
راوی و شخصیت اصلی کتاب «پاسخ‌ها» زنی‌ست با دردهای عدیده‌ای در نقاط مختلف جسمش. او برای مدتی طولانی با بیماری‌ مبهم و مرموزی درگیر شده که هیچ‌کس قادر به تشخیص آن نیست و هرکس حدسی دربارۀ ماهیتش می‌زند. بیماریِ شخصیت اصلی کتاب «پاسخ‌ها» عوارض وحشتناکی دارد و او را کلافه کرده است. از طرفی او با مسائل مالی هم درگیر است. او پول ندارد و کلی بدهی روی دستش مانده است. در همین گیرودار، یکی از دوستانش پیشنهاد درمانی پُرخرج را به او می‌دهد؛ درمانی که راوی کتاب «پاسخ‌ها» باید برای درآوردن هزینۀ کمرشکن آن در پروژه‌ای غریب شرکت کند. این پروژه، که توسط یک بازیگر و کارگردان معروف طراحی شده، دربارۀ عشق است.
هدف طراح پروژه‌ای که شخصیت اصلی کتاب «پاسخ‌ها» با آن درگیر می‌شود یافتن پاسخی برای مسئلۀ عشق است و راهکاری که به‌کمک آن بتوان دوام عشق و رابطۀ میان دونفر را تضمین کرد. آیا در کتاب «پاسخ‌ها» جوابی برای پرسش‌هایی که در این رمان درباب عشق مطرح می‌شود، پرسش‌هایی که انسان‌ها در زندگی واقعی نیز با آن‌ها درگیرند، پیدا خواهد شد؟ پرسش‌هایی از این دست که عشق را چطور می‌توان اندازه گرفت و آیا واقعاً می‌شود کسِ دیگری را شناخت و آیا اصلاً ما خودمان را می‌شناسیم که بتوانیم دیگری را بشناسیم؟ پاسخ‌های کتاب «پاسخ‌ها» به این پرسش‌ها چیست و آیا اصلاً پاسخی در کار هست؟ برای دانستن پاسخ این سؤال، باید کتاب «پاسخ‌ها» را تا به‌آخر بخوانید.
کتاب «پاسخ‌ها» همچنین، چنانکه در مقدمۀ ملیحه بهارلو بر ترجمۀ فارسی این رمان اشاره شده، «کنکاشی مسحورکننده است به ژرفای روان یک زن، و هم‌زمان نگاهی انتقادی دارد به قراردادهای اجتماعی و عادت‌های جاری که به شخصی‌ترین و خصوصی‌ترین لحظه‌های زندگی‌مان راه می‌یابند.»
کتاب «پاسخ‌ها» ژرف‌کاوی خود و دیگری و ژرف‌کاوی زندگی و وجود است. شخصیت اصلی این رمان، زنی‌ست که با بدبینی و تردیدی رندانه به خود و گذشته و اکنون و آیندۀ خود و نیز به آدم‌های پیرامون خود و به زندگی و قراردادها و رسومِ متعارف آن می‌نگرد و به زبانی کنایی و آمیخته به شکاکیتی طنزآلود، داستان خود را در متن جامعه و جهانی که در آن زیست می‌کند و در متن داستان دیگرانی که پیرامون او هستند نقل می‌کند.
در بخشی از کتاب «پاسخ‌ها» می‌خوانید: «اول کمردردها شروع شد که چندان جدی نبود و به نظر می‌رسید بی‌خطر باشد (مگر همه کمردرد نمی‌گرفتند؟) هرچند آن موقع بیست و پنج شش سالم بیش‌تر نبود. خیال کردم دلیلش تخت‌های ناهموار مسافرخانه‌هاست و پا را از گلیمم درازتر کردم و پرخرج‌تر سفر کردم هرچند با ماجراجویی کم‌تر، آن هم پس از یک دوره گرفتگی عضلانی که آن‌قدر شدید بود که در کوره‌راهی در اَبل تاسمان گیرم انداخت و یک ساعت آن‌جا مانده بودم تا آن‌که گروهی از گردشگران ژاپنی کمکم کردند و مرا با خودشان بردند.
چند ماه بعد درحالی‌که سرگرم مبارزه با نخستین هجوم‌های معده‌درد بودم سردردها آغاز شد و همراه با سردردها درد و ناراحتی در سراسر بدنم، شدید و با تمام قوا. درد انگار از درون مرا می‌کشید. آبستنش بودم؛ زایشی که هرگز پایانی نداشت. فقط گاهی فروکش می‌کرد. مجبور بودم سفرهایم را متوقف کنم. مجبور بودم تمام وقت و پولم را صرف تلاش برای زنده‌ماندن کنم تا احساس کنم دوباره زنده‌ام.
پی‌درپی رفتن پیش پزشکان بود و قرارهای ملاقات، نتایج نامشخص، مراجعه‌های بیش‌تر، صورت‌حساب‌ها. تماس‌های تلفنی خشک و جدی‌ای داشتم از سوی مسئولان پذیرش که پیش‌تر به نظر می‌رسید خیلی مهربان‌اند: کِی پرداخت خواهم کرد و چگونه؟ و آیا می‌دانستم پرداخت‌های با تأخیر جریمه خواهد داشت؟ و حتی تماس‌های دیگری داشتم از سوی چند تحصیلدار. سه چهار نفر بودند. می‌پرسیدند که آیا می‌دانم چقدر بدهکارم؟ سپس خودشان مبلغش را می‌گفتند: خیلی، خیلی بیش‌تر از آن‌چه تصورش را می‌کردم. می‌گفتند خلاف آن‌چه برخی باور دارند، این احتمال وجود دارد که کسی را به‌خاطر بدهی‌هایش به زندان بیندازند. می‌گفتم چنین چیزی خیلی عجیب است و می‌گفتند اصلاً عجیب نیست. یکی‌شان گفت: "این هم مثل دزدی‌ست. یک‌جور دزدی‌ست." که جوابش را ندادم. پرسید آیا نگران اعتبار بانکی‌ام نیستم؟ نگران برنامه‌ریزی برای آینده‌ام، صاحب‌خانه‌شدن، بازنشستگی و تأمین خانواده‌ام نیستم؟ که سریع و با خشونت گفتم: "نه، به این چیزها فکر نکرده‌ام. هیچ‌وقت به این چیزها فکر نمی‌کنم."
گفت: "خب شاید وقتش است که فکر کنی."
گاهی نمی‌دانستم چرا اصلاً جواب تلفن‌ها را می‌دهم ولی انگار هر بار امیدوار بودم کس دیگری باشد و دریچه‌ی دیگری از زندگی به رویم گشوده شود. یکی از تحصیلدارها آن‌قدر تند حرف می‌زد که وقتی به حرف‌هایش گوش می‌دادم انگار دود از کله‌ام بلند می‌شد و یکی دیگر آن‌قدر کند و شل حرف می‌زد که احساس می‌کردم دارم فرو می‌روم یا غرق می‌شوم. احساس می‌کردم هوای پیرامونم سنگین‌تر شده و اگر به نفس‌کشیدن ادامه بدهم مرا هم با خودش به زیر خواهد کشید.
می‌دانم احمقانه و بی‌معنی است اما گمان می‌کردم این احتمال وجود دارد که حق استفاده از بدنم را به گونه‌ای ازم پس گرفته باشند. بدنم، تنها چیزی که به‌راستی مال من بود.»

دربارۀ کاترین لِیسی، نویسندۀ کتاب «پاسخ‌ها»
کاترین لِیسی (Catherine Lacey)، متولد 1985، داستان‌نویس امریکایی است. لیسی در سال 2017 از طرف مجلۀ «گرانتا» به‌عنوان یکی از بهترین رمان‌نویسان جوان امریکایی انتخاب شد.
از کاترین لیسی تاکنون، به‌جز کتاب «پاسخ‌ها»، سه رمان دیگر به نام‌های «هیچ‌کس هرگز گم نمی‌شود»، «نیمکت‌» و «بیوگرافی خانم اِکس»، یک مجموعه داستان و نیز یک اثر غیرداستانی منتشر شده است.

دربارۀ ترجمۀ فارسی کتاب «پاسخ‌ها»
کتاب «پاسخ‌ها» با ترجمه و مقدمۀ ملیحه بهارلو در انتشارات کتاب فانوس منتشر شده است.
ملیحه بهارلو، متولد 1360، مترجم ایرانی است. از ترجمه‌های او می‌توان به کتاب‌های «هیچ‌کس هرگز گم نمی‌شود»، «هیچ‌چیز دوبار اتفاق نمی‌اُفتد»، «اتاق تاریک» و «چگونه تاریخچه‌ی کمونیسم را برای بیماران روانی توضیح دهیم؟» اشاره کرد.