کله پوک ها

کتاب «کله پوک‌ها» اثر نیل سایمون، ترجمه شهرام زرگر، نشر افراز
یک کمدی جذاب از یکی از مشهورترین نمایشنامه‌نویسان امریکایی که در آن تصویری طنزآمیز به واسطه خلق وضعیتی عجیب ارایه شده است. کتاب «کله‌ پوک‌ها» از آثار مشهور نیل سایمون، نویسنده نامدار امریکایی، است که موقعیتی خیالی اما باورپذیر در آن خلق شده است.
نمایشنامه «کله پوک‌ها» اولین بار به کارگردانی مایک نیکولز در ششم آوریل 1981 در تماشاخانه یوجین اونیل در شهر نیویورک به روی صحنه رفت.
آن‌طور که در خود کتاب نیز توضیح داده شده، ظاهرا نیل سایمون کتاب «کله پوک‌ها» را در توافق با همسر سابقش در جریان جدایی‌شان نوشت تا سود حاصل از اجرای آن به همسر سابقش برسد. بر این اساس او تصمیم گرفت نمایشنامه‌ای بنویسد که اجرایش هیچ‌وقت در برادوی به پایان نرسد.
کتاب «کله پوک‌ها» نمایشنامه‌ای است با ده شخصیت و در ژانر کمدی که خواندنش نیز لطف زیادی دارد و نوع نگاه سایمون به مسایل و طنز ظریف او بارها ما را در طول خواندن به تحسین، تامل و خنده وامی‌دارد.

مروری بر کتاب «کله پوک‌ها»
وقایع نمایشنامه «کله پوک‌ها» در اواخر قرن نوزدهم در جایی دورافتاده در اوکراین به نام کولینچیکف می‌گذرد. در صحنه یک از پرده اول نمایش، لئون تولچینسکی را می‌بینیم که جوانی تقریبا سی ساله است و با چمدانی کهنه و تعدادی کتاب که به هم بسته شده‌اند از پلی کوچک در میدانگاهی روستایی وارد صحنه می‌شود. در نگاه اول او راضی و خرسند به نظر می‌رسد.
این جوان سی ساله که از شخصیت‌های محوری کتاب «کله پوک‌ها» است، در بدو ورودش به این روستای دورافتاده با خود فکر می‌کند که اینجا دقیقا همان شکلی است که با خود تصور می‌کرده: روستایی آرام و باصفا که چندان بزرگ نیست. او معلم است و با خود فکر می‌کند این روستا دقیقا جایی است که یک معلم‌ تازه‌وارد می‌تواند کارش را آنجا آغاز کند. او پیش از این حدود دو سال در مسکو مشغول درس دادن به بچه‌ها در مدرسه‌ای کوچک بوده اما حالا به این روستای دورافتاده آمده تا به عنوان معلمی تمام‌وقت و حرفه‌ای مشغول به کار شود.
در آغاز کتاب «کله پوک‌ها» متوجه می‌شویم که این معلم جوان با دیدن یک آگهی در نشریه دانشگاه از طرف شخصی به نام دکتر زابریتسکی به این روستا آمده تا به تدریس مشغول شود.
لئون تولچینسکی شخصیت کتاب «کله پوک‌ها»، عطش تدریس دارد و شوقی بسیار برای آموزش یونانی، لاتین، نجوم و ادبیات کهن در او وجود دارد. او از آن آدم‌های پرشور و بی‌قراری است که سپیده نزده آماده رفتن به سرکارند.
در نمایشنامه «کله‌ پوک‌ها» تا اینجا همه چیز عادی است. اما مواجهه تولچینسکی با اولین فردی که در این روستا می‌بیند گوشه‌ای از وضعیتی غیرعادی را که در اینجا حاکم است آشکار می‌کند. او کسی را می‌بیند که می‌گوید چوپان است اما گوسفندهایش را گم کرده و به معلم جوان می‌گوید اگر گوسفندها را دید به آنها بگوید چوپان دنبالشان می‌گردد.
معلم جوانِ نمایشنامه «کله پوک‌ها» خودش را معرفی می‌کند و می‌گوید برای تدریس به بچه‌ها به اینجا آمده اما چوپان جوابی غیرمنتظره به او می‌دهد و می‌گوید پیش از این بالای هزار نفر برای درس دادن به این روستا آمده‌اند اما هیچ کدامشان دوام نیاورده‌اند و صبح نشده آنجا را ترک کرده‌اند. او می‌گوید: «ماها چیز یادبگیر نیستیم. ماها اهالی کولینچیکف همه‌مون کله‌پوک‌ایم. میون همه دهات و شهرهای لهستان کله‌پوک‌تر از ما پیدا نمی‌کنی.»
این‌جاست که تازه بخشی از واقعیت این روستا عیان می‌شود. در کتاب «کله پوک‌ها»، با آدم‌هایی در یک روستا روبروییم که همگی کله‌پوک شده‌اند. علت این مسئله، نفرینی دیرینه است که دامنگیر این روستای دورافتاده شده و آدم‌هایش اگرچه همگی خوب‌اند اما کارهایی عجیب و غریب انجام می‌دهند. حالا معلم جوان تنها یک شبانه‌روز فرصت دارد که یا در این وضعیت تغییری به وجود بیاورد و نفرین را باطل کند یا اینکه خودش نیز یکی مثل اهالی روستا می‌شود و به جمع کله پوک‌ها اضافه می‌شود.
نمایشنامه‌های سایمون از جمله کتاب «کله‌ پوک‌ها» روان و ساده‌اند. او از شیوه روایت پیچیده و به اصطلاح قلم‌پردازی دوری می‌کند تا بتواند به سادگی مدنظرش دست پیدا کند. سایمون در اغلب آثارش امور روزمره جامعه امریکا را دستمایه نوشتن نمایشنامه‌هایش قرار داده و تلاش کرده از زوایه‌ای طنزآمیز به نقد مسایل جامعه امریکا بپردازد.

درباره نیل سایمون نویسنده کتاب «کله پوک‌ها»
نیل سایمون، نمایشنامه‌نویس و فیلمنامه‌نویس شهیر امریکایی است که در سال 1927 متولد شد و در اوت 2018 درگذشت. سایمون در شهر برونکس نیویورک به دنیا آمد. در شانزده سالگی به ارتش امریکا پیوست و در کنار این تحصیلاتش را در دانشگاه نیویورک پی گرفت. او تحصیلاش تکمیلی‌اش را نیز در دانشگاه کلرادو سپری کرد. سایمون در 1946 از ارتش خارج شد و در یک شرکت مشغول به کار شد. همزمان به نوشتن داستان‌های کوتاه نمایشی پرداخت که با اقبال خوبی روبرو شدند و در نتیجه سایمون تصمیم گرفت کارش را رها کند تا جدی‌تر به نوشتن بپردازد.
او از مشهورترین نمایشنامه‌نویسان قرن بیستم و تاریخ برادوی به شمار می‌رود. سایمون در سال‌های فعالیت‌اش برنده جایزه معتبر پولیتزر و نیز برنده دو جایزه تونی شده بود. سایمون به خاطر طنز قدرتمندش و همچنین شیوه روایت و نگارشش به نویسنده‌ای بسیار محبوب در امریکا تبدیدل شد. نمایشنامه‌های او اغلب به فیلم‌نامه و سپس فیلم تبدیل شدند و حتی برخی کتاب‌های او در قالب سریال تلویزیونی درآمده است. سایمون بیش از هر نمایشنامه‌نویس امریکایی دیگری آثار پرفروش و پربیننده نوشته و رکورد بیشترین تعداد اجرای صحنه‌ای نمایش‌نامه‌های یک نویسنده در تالارهای امریکا نیز به او تعلق دارد. سایمون تنها نمایش‌نامه‌نویسی است که در سال‌های حیاتش نامش بر یک تالار تئاتر در برادوی گذاشته شد. تعداد قابل توجهی از نمایش‌نامه‌های سایمون به فارسی ترجمه شده‌اند که از بین آنها می‌توان به این آثار اشاره کرد: «پسران آفتاب»، «دختر یانکی»، «پابرهنه در پارک»، «عاقبت عشاق سینه‌چاک»، «اتاقی در هتل پلازا»، «زندانی خیابان دوم»، «پزشک نازنین»، «اتاقی در هتل کالیفرنیا»، «مقتول قاتل»، «کله‌پوک‌ها»، «مشنگ‌ها: یک حکایت کمدی»، «شایعات: یک مضحکه»، «گم‌شده در یانکرز»، «خنده در طبقه بیست‌وسوم» و «اتاقی در هتل لندن».

درباره ترجمه کتاب «کله پوک‌ها»
کتاب «کله پوک‌ها» با ترجمه شهرام زرگر توسط نشر افراز منتشر شده است.
شهرام زرگر، متولد 1344، مدرس سینما و هنر و مترجم ادبیات نمایشی است. او تحصیلات دانشگاهی‌اش را در رشته بازیگری در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران سپری کرده و تحصیلات تکمیلی‌اش را نیز در دانشکده سینما تئاتر دانشگاه هنر پشت سر گذاشته است. او به جز کار ترجمه آثار ادبیات نمایشی، به کار تدریس نیز مشغول است و عضو هیت علمی دانشکده سینما و تئاتر دانشگاه هنر است.