روزها و رویاها

روزها و رؤیاها
بیتا و آرش دو هنرمند جوان‌اند با آرزوها و رؤیاهای بسیار. آنها که پیش از دیدارِ یکدیگر نیز دورادور با هم آشنا بوده‌اند، رفته‌رفته دلبسته یکدیگر می‌شوند و عشقی شورانگیز میانشان درمی‌گیرد؛ عشقی که البته ورود عواملی دیگر آن را دستخوش بحران می‌کند. در رمان روزها و رؤیاها، نوشته پیام یزدانجو، با داستان عاشقانه‌ای مواجهیم که عرصه‌ای شده است برای تأمل در نوسانات عاطفی و احساسی و و بحث و گفت‌وگو پیرامون مفاهیمی چون زیبایی و عشق و جاودانگی و ... . در این رمان عشق و دیگر مفاهیم در متن شرایط اجتماعی و فرهنگی طرح می‌شوند. رمان این گونه آغاز می‌شود: «این راست نیست که آینده‌ی یک ماجرای عاشقانه را نمی‌شود پیش‌بینی کرد. هر عشقی یک شکست و یک پیروزی است، شکست اندیشه از اشتیاق و پیروزی امید بر آگاهی. اما چه حدی از اندیشه، چه حدی از اشتیاق؟ چه اندازه امید و چه اندازه آگاهی؟ آرش به این همه فکر کرده بود و با این همه، عصر پنج‌شنبه، در خیابان خلوتی حوالی میدان ونک، در انتظار ساعت هفت بود. زودتر رسیده بود. سه بار از ابتدای خیابان تا پلاک 56 قدم زده بود. به ساختمان‌ بلند خاکستری و پنجره‌های پرشمار آپارتمان‌ها خیره شده بود، و چند دقیقه‌ی دیگر در می‌زد. دوباره به پنجره‌ها نگاه کرد و برای بار آخر از پیاده‌روی پردرخت گذشت و رو‌به‌روی در ایستاد. در نیمه‌باز بود. زنگ شماره‌ی 24 را زد و آهسته وارد راهرو شد...»
رمان روزها و رؤیاها در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نویسنده: پیام یزدانجو (- 1354)، داستان‌نویس و مترجم ایرانیِ ساکن فرانسه.
رتبه گودریدز: 3/33 از 5.