نیه توچکا نیزوانوا

معرفی رمان نیِه‌توچکا نیزوانُوا

رمانی کلاسیک در ژانر رمان تربیتی از فیودور داستایفسکی بزرگ. رمان نیِه‌توچکا نیزوانُوا، با عنوان اصلی Не́точка Незва́нова، از رمان‌های آغاز دوران پختگی داستایفسکی در قصه‌نویسی است.
متن اصلی نیه‌توچکا نیزوانوا اولین بار در سال 1849 منتشر شده است.

دربارۀ رمان نیه‌توچکا نیزوانوا

مثل همۀ آثار داستایفسکی در داستان نیه‌توچکا نیزوانوا نیز شاهد ترسیم ماهرانۀ پیچیدگی‌های انسان و تاریک‌جاهای اعماق وجود آدمی هستیم. داستایفسکی استاد کاوش در عمق وجود انسان و آشکار کردن تضادهای درونی اوست و در نیه‌توچکا هم این مهارت خود را به‌تمامی به نمایش می‌گذارد.
کتاب نیه‌توچکا نیزوانوا داستان زندگی دختری به نام نیه‌توچکا از کودکی تا نوجوانی و بلوغ اوست که از زبان خود این دختر روایت می‌شود.
نیه‌توچکا دختری‌ست یتیم که کودکی رنج‌باری داشته است. او ناپدری‌ای هنرمند، فقیر و مجنون داشته و این مرد تأثیر زیادی بر زندگی او گذاشته است. اما از دوره‌ای به‌بعد دست سرنوشت نیه‌توچکا را وارد زندگی خانواده‌ای اشرافی می‌کند و این کشمکش‌ها و تجربه‌های تازه‌ای را برایش رقم می‌زند.
داستایفسکی در رمان نیه‌توچکا نیزوانوا از جایگاه زنان در جامعه، از کودکی، از هنر و جایگاه هنرمند در جهان و نیز از فقر و جنون می‌نویسد. یکی از ویژگی‌های مهم کتاب نیه‌توچکا این است که داستایفسکی در این رمان، زنی مستعد و با اراده را خلق می‌کند که دربرابر فشارهای بیرونی مقاومت می‌کند و نمی‌شکند. چنین تصویری متفاوت است با تصویر آشناتر زنانی که در داستان‌ها صرفاً قربانیان مظلوم بی‌عدالتی معرفی می‌شوند.
کتاب نیِه‌توچکا نیزوانُوا با ترجمه و مقدمۀ عباس‌علی عزتی در نشر چشمه منتشر شده است.

بخشی از رمان نیه‌توچکا نیزوانوا

«ناپدری‌ام خیلی زود با مدیر تئاتر دوره‌گرد اختلاف پیدا کرد و از آن‌جا رفت. بعد هم کاملاً روحیه‌اش را باخت و حتی تصمیم گرفت دست به کار بسیار مأیوس‌کننده‌ای بزند که غرورش را عمیقاً جریحه‌دار کرد. نامه‌ای به همان ملاک نوشت و وضعیتش را برایش شرح داد و درخواست پول کرد. اما نامه با لحنی متکبرانه نوشته شده بود و هیچ پاسخی دریافت نکرد. بعد نامه‌ی دیگری نوشت و در آن، با تحقیرآمیزترین تعابیر، ملاک را ولی‌نعمت خود خواند و با دادن لقب "خبره‌ی واقعی هنر" بادش کرد و دوباره از او کمک خواست. سرانجام جواب نامه آمد. ملاک صد روبل پول و چند سطر به دست‌خط نوکرش برایش فرستاده و نوشته بود که دیگر هیچ درخواستی از او نداشته باشد. ناپدری‌ام می‌خواست با دریافت این پول فوراً به پتربورگ برود، اما پس از پرداخت بدهی‌هایش باقی‌مانده‌ی پول آن‌قدر ناچیز بود که نمی‌شد به سفر فکر کرد. او باز همان‌جا ماندگار شد و دوباره به یک ارکستر ایالتی پیوست، بعد از آن‌جا هم بیرون آمد. به این صورت هی از جایی به جای دیگر می‌رفت و با این امید همیشگی که بتواند به‌زودی به پتربورگ برود شش سال تمام در ارکستر ماندگار شد تا این‌که سرانجام نوعی وحشت گریبانش را گرفت و با ناامیدی متوجه شد که استعدادش چه‌قدر لطمه خورده و دائماً از زندگی بی‌نظم و فقیرانه‌اش ضرر می‌بیند.»

دربارۀ فیودور داستایفسکی، نویسندۀ رمان نیه‌توچکا نیزوانوا

فیودور میخائیلوویچ داستایفسکی (Фёдор Михайлович Достоевский)، متولد 1821 و درگذشته به سال 1881، داستان‌نویس، روزنامه‌نگار، جُستارنویس و مترجم اهل روسیه بود. داستایفسکی را بسیاری از منتقدان ادبی یکی از بزرگترین رمان‌نویسان جهان می‌دانند. او یکی از برجسته‌ترین نویسندگان دوران موسوم به «عصر طلایی» ادبیات روسیه است.
شخصیت‌پردازی قدرتمند، طرح مسائل بنیادینی که انسان همیشه با آن‌ها درگیر است، ترسیم ماهرانۀ تلاطمات درونی و پیچیدگی‌ها و تناقضات شخصیتی آدم‌ها و درگیری‌شان با بحرانهای وجودی و هستی‌شناختی و طرح مسائل اجتماعی روسیۀ قرن نوزدهم از خلال قصه‌هایی جذاب و پُرکشش از ویژگی‌های اصلی آثار فیودور داستایفسکی هستند. این آثار همچنین برآمدن نظام‌های توتالیتر قرن بیستم را پیشگویی کرده‌اند.
از رمان‌های «شیاطین»، «ابله»، «برادران کارامازوف» و «جنایت و مکافات» به‌عنوان شاهکارهای داستایفسکی یاد می‌شود. «قمارباز»، «شب‌های روشن»، «رویای عموجان»، «نازنین»، «یادداشت‌های زیرزمینی»، «تمساح»، «یک اتفاق مسخره» و «ناشناس» از دیگر آثار داستانی او هستند.
داستایفسکی روزنامه‌نگاری موفق هم بود. او زمانی سردبیر ماهنامه‌ای ادبی، سیاسی، فلسفی و اقتصادی به نام «زمان» بود.
از داستایفسکی غیر از رمان و داستان کوتاه، آثار غیرداستانی زیادی هم به‌‌جا مانده است. او همچنین آثاری از ادبیات آلمان و فرانسه را به روسی ترجمه کرد.

رمان نیه‌توچکا نیزوانوا برای چه مخاطبانی مناسب است؟

خواندن نیه‌توچکا نیزوانوا را به همۀ علاقه‌مندان رمان‌های کلاسیک، خصوصاً علاقه‌مندان داستان‌های کلاسیک روسی، پیشنهاد می‌کنیم.