من و مرشدم

در کتاب من و مرشدم می‌خوانید:

هشتصد و پنجاه و سه اتفاق هولناک در دوران نوجوانی برای من رخ داد. در این دوران بود که من با مرشدم که نونوفرانکی نام داشت، آشنا شدم. البته خیلی از شما نمی‌دانید مرشد كیست، اما من می‌دانم، پس وظیفه دارم که شما را از این موضوع باخبر کنم. دیر یا زود مرشدی سر راهتان قرار می‌گیرد و زندگی و مرگ شما بستگی به برخوردی دارد که با او می‌کنید. ممکن است اول کار تشخیص ندهید با مرشدتان روبه‌رو شده‌اید. ممکن است او موقعی ظاهر شود که شما سر کلاس تاریخ تکه کاغذی را گلوله کرده‌اید و دارید به طرف معلمتان پرتاب می‌کنید یا اینکه موقع خریدن همبرگر از اغذیه فروشی محلتان، دارید بیشتر از حد مجاز، از ظرف روی پیشخوان آدامس برمی‌دارید. حتی ممکن است پدر و مادرتان او را به صرف چای و بیسکویت یا تماشای خانه نوسازی شده‌تان دعوت کرده باشند. ممکن است موقع دست دادن با او، کمی ترس برتان دارد، اما لبخند او به شما قوت قلب می‌بخشد. او از شما دعوت می‌کند که دوستش شوید و از کارهایش پیروی کنید و شما در نگاه او، هم مهر و محبت می‌بینید و هم هیبت و صلابت. مرشد شما موقعی به طرفتان می‌آید که به او احتیاج مبرم داشته باشید. کارهای او شما را به گریه می‌اندازد، اما بزر گترین رازهای زندگی را بهتان می‌آموزد.
اگر تا موقع تمام کردن این کتاب، فاتحه‌تان خوانده نشده باشد، آن وقت خواهید فهمید که من چه‌طور از دوران نوجوانی جان سالم به در بردم و راز این مسئله بر شما آشکار خواهد شد. به نظر رئیس بهداری این کتاب ضرری برای سلامتی شما ندارد، اما شاید دلیل حرف این زن آن باشد که هنوز کتاب را نخوانده است.