اتللو

اتللو
حسادت، خیانت در عشق، قضاوت، دروغ، شک و دیگر عواطف آدمی را می‌توان در نمایشنامه «اتللو» جستجو کرد. در این تراژدی عاشقانه فرمانده «اتللو» که نام دیگرش مغربی است، فرمانده نیروهای ونیزی است. این فرمانده معاونی دارد که از اتللو کینه و حسادت به دل گرفته است. بنابراین نقشه‌ای می‌کشد تا فرمانده به همسر خود شک و سوءظن پیدا کند. اتللو که دیگر مغشوش و نا آرام است خودش به دنبال کشف حقیقت نمی‌رود. بنابراین تصمیمی می‌گیرد که مرگبار است. عدم اطمینان اتللو به همسرش در حالی رخ می‌دهد که هیچ خیانتی اتفاق نیفتاده است اما او نمی‌داند و این عدم اطمینان او را به جنون می‌کشاند. او دیگر نمی‌تواند همسرش را دوست بدارد و دست به قتل او می‌زند. معاون، چهره پلیدی که با حسادت و دروغ اتللو را به جنون می‌رساند. اما دیگران هم در این مسیر کاری نمی‌کنند. شخصیت‌ها هر کدام در سیر فرمانده به جنون به شکلی نقش دارند؛ گاهی با سکوت، گاهی با صحبت. در نهایت، اتللو متوجه بی‌گناهی زنش می‌شود و خود را نیز می‌کشد. بهتر است بدانید: نمایشنامه اتللو تأثیر بسیاری بر ادبیات نمایشی جهان گذاشته است. همچنان پس از گذشت سالیان متمادی هنوز از این نمایشنامه برای ساخت فیلم یا اجرای نمایش تئاتر، اقتباس‌های فراوانی می‌شود و طرفدارن بسیاری دارد. مترجم در این اثر از شعرهای «نیمایوشیج» به جای قسمت‌هایی از شعرهای شکسپیر در متن نمایشنامه استفاده کرده است.«اتللو» توسط «عبدالحسین نوشین» به فارسی ترجمه شده است.
درباره نویسنده: ویلیام شکسپیر (1564 ـ 1616 ) نویسنده انگلیسی صاحب آثار «رومئو و ژولیت»، «هملت»
رتبه گودریدز: از 5