خرده جنایت های زناشویی

خرده‌ جنایت‌های زناشویی
فراموشی و تلاش برای بازیابی گذشته، که به تردید در آنچه حقیقت جلوه می‌کند می‌انجامد. اریک – امانوئل اشمیت در نمایشنامه «خرده جنایت‌های زناشویی» موقعیت دراماتیک نمایشنامه خود را بر پایه فراموشی بنا کرده است. ماجرای این نمایشنامه درباره زوجی به نام ژیل و لیزا است. ژیل یک نویسنده رمان‌های پلیسی است که حافظه‌اش را بر اثر حادثه‌ای از دست داده و هویت خود را گم کرده است. لیزا می‌کوشد با نقل وقایعی از گذشته و زندگی مشترک‌شان و توصیف شخصیت ژیل و خصوصیات او حافظه شوهرش را به او بازگرداند. اما هیچ معلوم نیست آنچه لیزا از زندگی‌اش با ژیل روایت می‌کند عین حقیقت باشد و این گونه خواننده همراه با شخصیت‌های نمایشنامه وارد بازی‌ای می‌شود که هم کُمیک است و هم تراژیک. در بخشی از این نمایشنامه می‌خوانید:
«ژیل: برایم از خودم بگو. من بحث در این زمینه را ترجیح می‌دهم.
لیزا: (به شوخی) همیشه همین طور بوده.
ژیل: راستی؟
لیزا: این شایستگی باید به تو بازگردانده شود. تو هیچ وقت نسبت به خودت کم‌لطفی نکردی. وفادار در هر مورد. سری به کتابخانه‌ات بزن: تمام رمان‌هایت را به خودت تقدیم کرده‌ای. (یک جلد کتاب را اتفاقی بیرون می‌کشد و صفحه تقدیمی را می‌خواند: "تقدیم با عشق و از صمیم قلب، به خودم، ژیل."
ژیل: (ناراحت) پس خیلی خودخواه بودم.
لیزا: شوخ بودی.
ژیل: این خودخواهی است.
لیزا: بذله‌گویی اجازه می‌دهد، حقیقت افشا شود.»
نمایشنامه «خرده جنایت‌های زناشویی» با ترجمه محمود بهفروزی در نشر جامی منتشر شده است.
درباره نویسنده: اریک - امانوئل اشمیت (- 1960)، نمایشنامه‌نویس، داستان‌نویس و فیلمساز فرانسوی – بلژیکی.