مایک عمر قلعه نشین بوده ایم

ما یک عمر قلعه‌نشین بوده‌ایم
شرلی جکسون را بیش از هر چیز با قصه کوتاه لاتاری می‌شناسند. ما یک عمر قلعه‌نشین بوده‌ایم آخرین رمان این نویسنده مطرح آمریکایی است. متن اصلی این رمان نخستین بار در سال 1962 منتشر شده است. جکسون در این رمان غریب و مرموز داستان دو خواهر به نام‌های مِری کاترین و کنستانس بِلَک‌وود را روایت می‌کند که شخصیت‌هایی متفاوت با یکدیگر دارند. این دو خواهر با عمویشان در انزوا زندگی می‌کنند و رابطه‌ای با دنیای بیرون و اهالی دهکده‌ای که محل سکونت‌شان است ندارند. جنایت، وحشت، راز، تنهایی و تنفر از درونمایه‌های اصلی این رمان رازآلود هستند.
راوی این رمان مری کاترین، یکی از دو خواهر، است؛ مری کاترین از همه اهالی دهکده بیزار است و می‌خواهد سر به تن‌شان نباشد و اهالی دهکده نیز، آن‌طور که او می‌گوید، به او و خانواده‌اش نظرِ خوشی ندارند. در بخشی از این رمان می‌خوانید: «هر آن‌چه که قرار بود رنگارنگ باشد خیلی زود در این دهکده از سکه می‌افتاد. زنگارِ نشسته بر روی این دهکده هرگز از خاندان بلک‌وود نشئت نمی‌گرفت؛ اهالی دهکده به این‌جا تعلق داشتند و این دهکده تنها مکانِ فراخور حال‌شان بود. همیشه وقتی از کنار ردیف مغازه‌ها رد می‌شدم به پوسیدگی فکر می‌کردم؛ به گندِ دردناکِ سیاه و سوزانی که این دهکده را از درون می‌خورد و به نحوی خوف‌انگیز نابود می‌کرد. در دل آرزو می‌کردم بلایی سرِ دهکده آوار شود.»
ما یک عمر قلعه‌نشین بوده‌ایم با ترجمه رضا اسکندری آذر در نشر آگه منتشر شده است.
درباره نویسنده: شرلی جکسون (1965 – 1916)، داستان‌نویس آمریکایی.