ادبیات ستیزنده

ادبیات ستیزنده
شرایط تاریخی و گفتمان‌های اجتماعی و سیاسی یک دوره چگونه بر ادبیات داستانی آن دوره تأثیر می‌گذارد؟ این موضوعی است که اصغر احمدی در کتاب ادبیات ستیزنده با نگاه به بخشی از ادبیات داستانی ایران به آن پرداخته است. ادبیات ستیزنده اثری پژوهشی درباره ادبیات داستانی سیاسی ایران در دهه‌های چهل و پنجاه شمسی است. اصغر احمدی در این کتاب با نگاه به نظریه‌های روبرت وسنو، رندال کالینز، میخائیل باختین و منصور معدل و بهره‌گیری از این نظریه‌ها به کند و کاو در زمینه داستان‌های سیاسی ایران در دهه‌های چهل و پنجاه پرداخته و شیوه‌ی شکل‌گیری و محتوای این داستان‌ها را در بستر تحولات گفتمانی جامعه‌ ایران در دهه‌های مورد نظر بررسی و تحلیل کرده است. او با این رویکرد به سراغ نمونه‌هایی از داستان معاصر فارسی رفته تا نشان دهد شکل و محتوای این داستان‌ها چگونه از گفتمان‌های جامعه زمان خودشان تأثیر پذیرفته‌اند. احمد محمود، سیمین دانشور، صادق چوبک، ابراهیم گلستان و جلال آل‌‌احمد نویسندگانی هستند که آثاری از آنها در این کتاب مورد تحلیل و بررسی قرار گرفته است.
ادبیات ستیزنده در واقع مطالعه‌ای بینارشته‌ای در زمینه بخشی از ادبیات داستانی ایران است که در آن داستان ایرانی در دهه‌های چهل و پنجاه شمسی از منظر جامعه‌شناسی، ادبیات، زبان‌شناسی و تاریخ و با دست گذاشتن بر نقاط تلاقی این حوزه‌ها و بررسی نحوه شکل دادن آنها به تعدادی از داستان‌های سیاسی ایران بررسی شده است.
این کتاب با عنوان فرعی تبیین جامعه‌شناختی تولید و محتوای گفتمان ادبیات داستانی سیاسی در دهه‌های چهل و پنجاه شمسی در انتشارات آگه منتشر شده است.