داستایفسکی: زندگی و نقد آثار

کتاب «داستایفسکی: زندگی و نقد آثار»، اثر هانری تروایا
کتاب «داستایفسکی: زندگی و نقد آثار» روایتی است تحلیلی از زندگی و آثار فیودور داستایفسکی. هانری تروایا در این کتاب، با نگاهی موشکافانه و جاهایی با استفاده از صحنه‌پردازی‌های داستانی، ما را به پشت صحنۀ شاهکارهایی چون «جنایت و مکافات» و «برادران کارامازوف» می‌برد و ضمن مرور و بررسی آثار داستایفسکی، به ما می‌گوید که این آثار چگونه و در چه شرایطی خلق شدند و از چه عناصر بیرونیِ مربوط به محیط زندگی نویسنده تأثیر گرفتند. در این کتاب پابه‌پای تروایا به دوره‌های مختلف زندگی پُرحادثه و پُرتلاطمِ یکی از بزرگترین نویسنده‌های قرن نوزدهم روسیه سفر می‌کنیم و آثار داستایفسکی را در پیوند با زندگی واقعی و شرایط و محیطی که او در آن زیسته است درک می‌کنیم. کتاب «داستایفسکی: زندگی و نقد آثار» از یادداشت نویسنده و چهار بخش تشکیل شده است.
بخشی از کتاب «داستایفسکی: زندگی و نقد آثار»
«در تاریخ ششم اکتبر 1506 امیر منطقه پلینسک به نجیب‌زاده روس دانیل ایوانویچ ایرتیشویچ چندین دهکده به رسم هدیه عطا کرد که یکی از آنها ده دُستویه وُ بود. اخلاف ایرتیشویچ داستایفسکی نام گرفتند. یک فدور داستایفسکی خویشاوند پرنس کوربسکی معروف بود که داستانش در اشعار عاشقانه روسی آمده است و از این راه شهرتی به دست آورده و این همان کس است که از بیم خشم ایوان مخوف به لیتوانی پناهنده شد و از آنجا برای پادشاه نامه‌هائی فرستاد که از لحاظ هنر نویسندگی در اظهار احساسات کین‌توزانه در درجات عالی قرار دارد. در حدود همین عصر یک رافائل داستایفسکی متّهم به جعل و تزویر و اختلاس از وجوه دولتی شد. داستایفسکی‌های دیگر بعضی قاضی، کشیش یا ناخدای کشتی بودند. یک آکیندی داستایفسکی در معبد لو در کیف مدفون است. یک استفان داستایفسکی توانست در 1624 از زندان ترکان بگریزد و در شهر لووف در برابر تمثال مریم مقدس زنجیرهای نقره‌ای بیاویزد. در سال 1634 یک شاشنی داستایفسکی با پسرش در قتل یک فرمانده نظامی شرکت داشت. یک فیلیپ داستایفسکی در 1649 رهبری حمله‌های خونین به سرزمین‌های همسایگان را به همراه غارت و چپاول به عهده داشت.
سارق، جانی، کارمند اداره، قاضی دادگستری، روحانی، اهل تقلب و تزویر؛ این‌ها هستند اعضای یک خانواده که در هر نسل درهم آمیخته‌اند. گوئی این گروه شخصیت‌های آثار داستایفسکی را از پیش تصویر می‌کنند.»
دربارة هانری تروایا، نویسندة کتاب «داستایفسکی: زندگی و نقد آثار»
لِو تاراسف (Lev Tarassov)، معروف به هانری تروایا (Henri Troyat)، زادة 1911 در روسیه و درگذشته به سال 2007 در فرانسه، نویسندة روسی – فرانسوی با خانواده‌ای ارمنی‌تبار بود. با وقوع انقلاب روسیه کم نبودند خانواده‌هایی که مالباخته و مجبور به ترک این کشور شدند و خانوادة تروایا نیز از جملۀ همین خانواده‌ها بودند. تروایا و خانواده‌اش بعد از انقلاب روسیه دارایی‌های خود را از دست دادند و از روسیه گریختند و هر از چندی در کشوری مقیم شدند و سرانجام به فرانسه رفتند. تروایا در فرانسه حقوق خواند و داستان‌نویسی را نیز به‌طور جدی شروع کرد و خیلی زود در این عرصه درخشید و آثارش مورد استقبال قرار گرفت. از او بی‌شمار اثر داستانی و غیر داستانی به‌جا مانده است. او به جز داستان، در عرصۀ زندگی‌نامه‌نویسی و تاریخ نیز قلم زده و زندگی‌نامه‌های مهمی دربارة نویسندگان بزرگ جهان نوشته است که از آن جمله می‌توان به زندگی‌نامه‌هایش دربارة چخوف، امیل زولا، تالستوی، تورگنیف و فلوبر اشاره کرد. تروایا به زبان فرانسه می‌نوشت و عضو فرهنگستان فرانسه بود و رمان «عنکبوت» او جایزة گنکور را، که از جوایز ادبی معتبر فرانسه است، از آن خود کرد. این رمان به فارسی هم ترجمه شده است.
از دیگر آثار ترجمه‌شدة هانری تروایا به فارسی می‌توان به «چخوف»، «زولا»، «راسپوتین»، «ایوان مخوف» و «شقایق و برف» اشاره کرد.
دربارة ترجمۀ فارسی کتاب «داستایفسکی: زندگی و نقد آثار»
کتاب «داستایفسکی: زندگی و نقد آثار» با ترجمه و مقدمۀ حسینعلی هروی در انتشارات نیلوفر منتشر شده است. دکتر حسینعلی هروی، متولد 1297 در گرگان و درگذشته به سال 1372، حافظ‌پژوه، مترجم، مقاله‌نویس، معلم و استاد دانشگاه ایرانی بود. هروی دارای لیسانس زبانهای خارجه از دانشگاه تهران و دکترای فرهنگ و تمدن اسلامی از دانشگاه پاریس بود. او مدتی، از سال 1325 تا 1328، رئیس آموزش و پرورش و رئیس فرهنگ گناباد بود.
مهمترین کتاب تألیفی هروی کتاب چهار جلدی «شرح غزلهای حافظ» است. از ترجمه‌های او نیز می‌توان به «فرهنگ البسۀ مسلمانان»، «درس‌هایی برای خوش زیستن در زندگی زناشویی» و «پوشکین: زندگینامه» اشاره کرد.
رتبۀ کتاب «داستایفسکی: زندگی و نقد آثار» در گودریدز: 4.01 از 5.