معرکه

معرکه
يک مضحکه سياهِ سربازخانه‌اي. لوئي فردينان سِلين در معرکه اوضاع آشفته‌بازار و مضحک و هذياني يک پادگان سواره‌نظام را روايت مي‌کند؛ پادگاني که در آن همه چيز آشفته است و سلين، با زبان و شيوه خاص خود در روايتگري، در ساخت و پرداخت اين آشفتگي ديوانه‌وار و ويرانگر سنگ تمام مي‌گذارد. اوج آشفتگي زماني است که اسبهاي پادگان رَم مي‌کنند و پادگان را روي سرشان مي‌گذارند. با رم کردن اسبها ديگر سنگ روي سنگ بند نمي‌شود. سربازها مجبور مي‌شوند به اصطبل و کثافات آن پناه ببرند و همه چيز در معرض فروپاشي قرار مي‌گيرد. در بخشي از اين کتاب مي‌خوانيد: «اسبا دست به دست هم داده بودن تا يه جنجال حسابي را بندازن... دوتا اسب پير که افسار پاره کردن، بدجور نفس نفس مي‌زنن، حمله‌ور مي‌شن، آخورو تيکه تيکه مي‌کنن، پا مي‌کوبن زمين، چارنعل مي‌دون و همه چي رو داغون مي‌کنن... درست بالاسر ما مي‌خورن به‌هم، دست و پاشون مي‌پيچه تو هم، پخش زمين مي‌شن... مي‌افتن تو گودال ما، همه خيس، مونديم زير بهمن... از زير آوار سينه‌خيز مي‌آيم اين‌ور، مثل موشاي صحرايي از يه تونل تنگ و باريک رد مي‌شيم و با ترس و وحشت از اون‌جا مي‌زنيم بيرون... تازه اون بيرون مي‌فهميم چه خبره، اصطبل شده خرابه... حيوونا از شلاقاي ناجوري که خوردن به خودشون مي‌پيچن، رعد و برقم امون نمي‌ده... اسبا يالاي همديگه رو مي‌کنن، يالا با تيکه‌هاي گوشت تازه از ريشه درمي‌آن. خون مي‌آد، گِل مي‌پاشه.»
معرکه با ترجمه و مقدمه سميه نوروزي در نشر چشمه منتشر شده است.
درباره نويسنده: لوئي فردينان سِلين (1961 – 1894)، داستان‌نويس، پزشک و جزوه‌نويس فرانسوي.
رتبه گودريدز: 3/05 از 5.