پرویز داریوش

پرویز داریوش، متولد 1301 در مشهد و درگذشته به سال 1379، مترجم ایرانی بود. داریوش آثار فراوان و شاخصی را از ادبیات کلاسیک و مدرن جهان به فارسی ترجمه کرد. او با ترجمۀ آثاری از نویسندگانی چون جیمز جویس و ویرجینیا وولف، در دورانی که هنوز شناخت چندانی از این نویسندگان در ایران وجود نداشت، سهمی مهم در معرفی بخشی از ادبیات مدرن به مخاطبان فارسی‌زبان ایفا کرد. از ترجمه‌های پرویز داریوش می‌توان به کتاب‌های «موبی‌دیک»، «سیمای مرد هنرآفرین در جوانی»، «دوبلینی‌ها»، «خیزابها»، «وزارت ترس»، «موش‌ها و آدم‌ها»، «داشتن و نداشتن»، «پرواز شبانه»، «عشق جاوید است»، «آوای وحش»، «رنج و سرمستی»، «ماه پنهان است»، «توم سایر»، «سیذارتا»، «تسخیرناپذیر» و «ماه و شش پشیز» اشاره کرد. داریوش دستی هم در نوشتن نقد ادبی و سرودن شعر داشت و از او کتابی در نقد ادبی و دربارۀ صادق هدایت، با عنوان «یاد بیدار: یادی از صادق هدایت و نقد آثارش»، و نیز یک دفتر شعر با عنوان «مزامیر» منتشر شده است.